Καταλαβαίνω ότι στο πλαίσιο των μνημονιακών υποχρεώσεων που έχει υπογράψει η Κυβέρνηση με τους δανειστές, έχει συμφωνηθεί να προχωρήσουμε σε μια σειρά αποκρατικοποιήσεων. Θα μπορούσε φυσικά κάποιος να πει ότι δεν είναι σωστό και δίκαιο κάτι τέτοιο στηριζόμενος στην ιδεολογία του νεοπαπανδρεϊσμού, δηλαδή, υιοθετώντας το σύνθημα: «όλα στον λαό». Έχει ωστόσο αποδειχθεί ότι μια τέτοια πολιτική διαχείριση οδήγησε στο παρελθόν την χώρα σε εξωπραγματικούς δανεισμούς.Γιατί η λογική αυτή στηρίχθηκε σε κατευναστικές σκοπιμότητες και κενούς εντυπωσιασμούς. Με λίγα λόγια ήταν κουβέντες μόνο για τα προεκλογικά μπαλκόνια.
Ωστόσο υπάρχουν ζητήματα τα οποία δεν είναι δυνατόν να τεθούν στο πεδίο της διαπραγμάτευσης στο πλαίσιο του προγράμματος των αποκρατικοποιήσεων. Το νερό για παράδειγμα.
Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος από το νερό και ζει από το νερό. Ποιος λοιπόν έχει το δικαίωμα να τιμολογήσει την ίδια την ζωή;
Ουδείς. Ακόμα και οι φορείς υδροδότησης που ανήκουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα θα πρέπει να είναι αρκούντως προσεκτικοί με τον τρόπο διάθεσης του μοναδικού αγαθού: Του νερού!
Η συζήτηση η οποία έχει ήδη ξεκινήσει σχετικά με την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ είναι σκόπιμο να κλείσει εδώ και τώρα. Και απορώ πως ο εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενος κ. Βενιζέλος σιωπά. Τι είδους σοσιαλισμός είναι αυτός τον οποίο πρεσβεύει; Μπορεί εν τέλει να μην πρεσβεύει τίποτα…
Η υπόθεση αυτή είναι εξόχως προσβλητική για τον ίδιο τον άνθρωπο. Να του πουλάει δηλαδή ο πάσα ένας επιχειρηματίας το αγαθό που ούτε ο Θεός δεν στέρησε από τους ανθρώπους…
Η άποψή μου είναι ότι ο κ. Σαμαράς έχει ηθική υποχρέωση να τελειώσει αυτή την υπόθεση και να μην επιτρέψει να ανοίξει άλλη φορά μια τέτοιου είδους συζήτηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου