Ο λευκός διακόπτης στον τοίχο σου, πρέπει να ανοίγει όταν τον θες. Έτσι κι η ΔΕΗ, δεν ξέρει από μέρες και νύχτες, γιορτές κι αργίες.
Το ρολόϊ μου, αυτό του σώματος, το χάλασα νωρίς. Πρωί, απόγευμα, νύχτα, ρεπό. Και πάλι απ’ την αρχή. Πώς να συνηθίσεις τέτοιον ύπνο; Οχτώ ώρες σκόνη, οχτώ ώρες ύπνος, οχτώ ώρες ζαλισμένος.
Φωτογραφίες: Γρηγόρης Δάλλης
Από τον Κωνσταντίνο Γ. Παπαπρίλη Πανάτσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου