Δεῖγμα τῆς ἐκκοσμικεύσεως εἰς τὴν ἐκκλησίαν εἶναι καὶ οἱ παρενέργειες τοῦ κομματικοῦ κατεστημένου στὰ τῆς θείας Λατρείας. Γιατὶ ἅγιε ἱερεῦ καὶ εὐλαβέστατε ἱεροψάλτα ἀντικαθιστᾶτε εἰς τὸ ἀπολυτίκιον τοῦ Σταυροῦ τὸ «βασιλεῦσι» μὲ τὸ νεοφανὲς «εὐσεβέσι»;
Ὅταν ἀναγινώσκετε πρὸ τοῦ Ἑξαψάλμου τὸ «Σῶσον, Κύριε, τὸν λαόν Σου», ἀντικαθιστᾶτε τὸ «βασιλεῦσι»; Ὄχι.
Ὅταν ἀναγινώσκετε πρὸ τοῦ Ἑξαψάλμου τὸ «Ὁ ὑψωθεὶς», ἀντικαθιστᾶτε τὸ «βασιλεῖς»; Ὄχι.
Ὅταν ἀναγινώσκετε πρὸ τοῦ Ἑξαψάλμου τὸ «Προστασία φοβερὰ», ἀντικαθιστᾶτε τὸ «βασιλεύειν»; Ὄχι.
καὶ ἄλλα πολλὰ παρομοίως. Ἁμαρτάνει ὅποιος πράττει αὐτὴν τὴν ἀντικατάσταση. Ἂν ὁ καθεὶς ἀντικαθιστοῦσε ἀπὸ παλαιά, κατὰ τὸ ἴδιον θέλημα, δὲν θὰ εἶχε μείνει τίποτε ὄρθιο σήμερα. Τοῦ θέματος αὐτοῦ ἄπτεται τὸ Ἱερατικόν τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας ἐκδόσεως 1962, ἀνατυπώσεως 2000, στὴν σελίδα η'.
Σημ. Περὶ τοῦ γνωστοῦ Ἀπολυτικίου «Σῶσον Κύριε τὸν λαόν Σου...» παρατηρητέον ὅτι δὲν εἶναι ὀρθὴ ἡ ἀντικατάστασις τῆς φράσεως «νίκας τοῖς βασιλεῦσι κατὰ βαρβάρων δωρούμενος...» διὰ τοῦ «νίκας τοῖς εὐσεβέσι κατ' ἐναντίων...», διότι τὸ τροπάριον τοῦτο καὶ τὰ σὺν αὐτῷ πρὸ τοῦ Ἑξαψάλμου ἀπαγγελόμενα («Ὁ ὑψωθείς...», «Προστασία φοβερά καὶ ἀκαταίσχυντε... σῶζε οὕς ἐκέλευσας βασιλεύειν...») εἶναι ἱστορικῶς καθιερωμένα ὡς προσευχαί· «ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι» (Α' Τιμ. β' 2), ἐνδεικτικῶς δ' ὑπὸ τὰς λέξεις βασιλεῖς καὶ βασιλεύειν νοοῦνται ἐν γένει οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ κατέχοντες ἀξιώματα καὶ θέσεις ἐν τῇ κοινωνίᾳ· «ἐν ὑπεροχῇ ὄντες».
Εὐχόμαστε νὰ ἐπανέλθει ἡ τάξις καὶ νὰ μὴν κάμει ὁ καθεὶς «τοῦ κεφαλιοῦ του», καὶ ἰδιαίτερα στὰ τῆς θείας Λατρείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου