ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥΕΡΤ2
«Αναστάσιος»
(Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας)
Ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Αναστάσιος, μια εμβληματική μορφή της Ορθοδοξίας του σύγχρονου κόσμου, αυτοβιογραφήθηκε στο «Μονόγραμμα».
Ο Αναστάσιος, ύψωσε το ανάστημά του – ίσο – με τους κορυφαίους διανοητές και ιεράρχες του Γένους. Έδωσε υπόσταση και υπερηφάνεια στο «φτωχούλη του Θεού», τον ορθόδοξο πολίτη της Αλβανίας. Ο ιεραπόστολος των εθνών, που εισχώρησε στην αφρικανική ήπειρο, κηρύσσοντας το λόγο του Θεού, ο πανεπιστημιακός δάσκαλος, που οι μαθητές τον ακούν με θρησκευτική προσήλωση, ο υποψήφιος για το Βραβείο Νόμπελ, ο άνθρωπος που μοχθεί για το συνάνθρωπό του, που έκανε πράξη το «αγαπάτε αλλήλους» του Χριστού, με τεράστιο έργο στο ενεργητικό του, είναι ένας ταπεινός ιερωμένος, που ζει ασκητική ζωή, απλός μέσα σε απλούς ανθρώπους .
Η μητέρα του ήταν από την Πρέβεζα, ο πατέρας του από τη Λευκάδα, ο παππούς του από την Κεφαλλονιά. Ο ίδιος μεγάλωσε στην Πρέβεζα και αργότερα στον Πειραιά. Αποφεύγει να μιλάει για την προσωπική του ζωή, από ταπεινότητα, ωστόσο περιγράφει με πάθος ό,τι αφορά στους αγώνες του για την Ορθοδοξία.
Αριστούχος στο Γυμνάσιο, όλοι περίμεναν ότι τα φοιτούσε στο Πολυτεχνείο ή στη Νομική. Ωστόσο, επέλεξε τη Θεολογία. Δεν είχε σκεφτεί από μικρός ότι θα γινόταν κληρικός. Πίστευε αρχικά ότι ως λαϊκός θα προσέφερε περισσότερα στην Εκκλησία και πιο αποδοτικά. Η επιλογή αυτή ήρθε μετά από «βάσανον» και πολλή σκέψη. Πήρε το πτυχίο του το 1952, ενώ παράλληλα είχε αρχίσει να ασχολείται πολύπλευρα με οργανώσεις της Ορθόδοξης Νεολαίας.
Χειροτονήθηκε ιερέας το 1964 και το βράδυ της ίδιας ημέρας, αναχώρησε για την Αφρική και συγκεκριμένως για την Καμπάλα της Ουγκάντα. Εκεί έμαθε τις τοπικές διαλέκτους κι εργάστηκε σκληρά. Ίνα πληρωθεί το μεγάλο όνειρό του, το του Ιησού: «…Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη…».
Αναγκάστηκε να αποχωρήσει, όταν προσβλήθηκε από μαλάρια, επανήλθε όμως αργότερα, αναπτύσσοντας τον τομέα της εξωτερικής ιεραποστολής με τη συνεχή συμπαράσταση στα ιεραποστολικά κλιμάκια Κορέας, Ινδίας και Αφρικής.
Από τις 24 Ιουνίου 1992 ήταν Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Aλβανίας. Το εκκλησιαστικό έργο του Aναστάσιου κορυφώθηκε με την αποστολή αυτή, που του ανέθεσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο για την αναστήλωση της Oρθοδόξου Aυτοκεφάλου Eκκλησίας της Aλβανίας, η οποία είχε καταρρεύσει ύστερα από μισό αιώνα διωγμών. Ο Αναστάσιος την «έχτισε» ξανά πέτρα-πέτρα. Ένα έργο τεράστιο.
Συγκροτήθηκαν πάνω από 400 ενορίες. Ίδρυσε τη Θεολογική-Ιερατική Σχολή «Aνάστασις» στο Δυρράχιο, το Εκκλησιαστικό Λύκειο «Tίμιος Σταυρός» στο Αργυρόκαστρο, καθώς και 50 Κέντρα Νεολαίας σε διάφορες πόλεις. Μόρφωσε και χειροτόνησε 145 νέους κληρικούς, ενώ φρόντισε για την έκδοση λειτουργικών και άλλων θρησκευτικών βιβλίων. Αναρίθμητα τα έργα του σ’ αυτή την Εκκλησία και οι καινοτομίες του.
Παραγωγός: Γιώργος Σγουράκης.
Σκηνοθεσία: Περικλής Κ. Ασπρούλιας.
Δημοσιογραφική επιμέλεια: Ιωάννα Κολοβού.
Διεύθυνση φωτογραφίας: Στάθης Γκόβας.
Ηχοληψία: Λάμπρος Γόβατζης.
Μοντάζ: Σταμάτης Μαργέτης.
Διεύθυνση παραγωγής: Στέλιος Σγουράκης.
Στην εξαιρετικά σημαντική συνέντευξη που παραχώρησε, ο Αρχιεπίσκοπος, μεταξύ άλλων μιλάει για τις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας – Αλβανίας, για τα φαινόμενα ρατσισμού, τις ρίζες της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο, ενώ θυμάται τα παιδικά του χρόνια, την οικογένειά του και συγκινείται όταν μιλάει για το πιο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή του, τη μητέρα του.
ERTFLIX
Σκηνοθεσία: Μαρία Ανδρεαδέλλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου