Του Χάρη Φλουδόπουλου
Προ ημερών πραγματοποιήθηκε ραντεβού μεταξύ των εκπροσώπων των βιομηχανιών που είναι μεγάλοι καταναλωτές ενέργειας και προμηθεύονται ρεύμα στη μέση τάση και της ΔΕΗ, προκειμένου να βρεθεί η χρυσή τομή στο θέμα των τιμολογίων.
Η συνάντηση ακόμη δεν έχει οδηγήσει σε αποτέλεσμα, ωστόσο πέρα από το αντικείμενό της, έβγαλε μια είδηση με τεράστια σημασία που δείχνει την ξέφρενη κούρσα χωρίς φρένα προς το γκρεμό που ακολουθεί η ελληνική βιομηχανία την τελευταία δεκαετία. Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία της ΔΕΗ στις αρχές της δεκαετίας του 2000, υπήρχαν περίπου 400 βιομηχανίες, πελάτες της επιχείρησης με προφίλ μεγάλου καταναλωτή. Χαρτοβιομηχανίες, μεταλλικές κατασκευές, μεταποίηση ξύλου, τσιμεντάδικα, αλουμίνια, υφαντουργίες, υαλουργίες, βιομηχανίες συσκευασίας και τρόφιμα ήταν μερικοί από τους κλάδους που συνέθεταν τον παραγωγικό ιστό της χώρας, προσφέροντας απασχόληση σε δεκάδες - αν όχι εκατοντάδες - χιλιάδες εργαζόμενους ενώ αρκετοί κλάδοι συνεισέφεραν στο ισοζύγιο λόγω του εξωστρεφούς χαρακτήρα τους.
Πόσους βιομηχανικούς πελάτες Μέσης Τάσης περιλαμβάνει πλέον το χαρτοφυλάκιο της ΔΕΗ; Μόλις 62 βιομηχανίες συνεχίζουν να λειτουργούν με τη συντριπτική πλειοψηφία των υπολοίπων επιχειρήσεων, είτε να έχει κλείσει είτε να έχει μεταφερθεί στο εξωτερικό (υπάρχει και ένας μικρός αριθμός βιομηχανιών που έχει πάψει να χρησιμοποιεί ρεύμα και καλύπτει τις ενεργειακές του ανάγκες με φυσικό αέριο).
Η εικόνα φαίνεται ότι έχει επιδεινωθεί δραματικά την περίοδο μετά την κρίση, όταν και τα βιομηχανικά λουκέτα έχουν πολλαπλασιαστεί: Delica, Lafarge (Χαλκίδα), Diana, Selman (Χαλκίδα), ΦιλκεραμJohnson, ενώ λίγα χρόνια νωρίτερα είχαν προηγηθεί άλλες περιπτώσεις ηχηρών ονομάτων όπως οι Κεράνης, Siemens (Θεσσαλονίκη), Αλλαντοποιία Θράκη, Βιαμύλ, IdealStandard (Χαλκίδα), ΒΦΛ (Θεσσαλονίκη).
Να σημειώσουμε ότι ως μεγάλοι βιομηχανικοί καταναλωτές της μέσης τάσης θεωρούνται βιομηχανίες με ετήσια κατανάλωση ενέργειας άνω των 10 – 13 GWh ετησίως που αποτελούν την καρδιά της ελληνικής μεταποίησης, με ισχυρή παραγωγική παράδοση.
Την τελευταία διετία, ιδιαίτερα μετά το κλείσιμο των Energa&HellasPower, το ενεργειακό έχει μετατραπεί σε βασική παράμετρο της εξίσωσης της κρίσης για τη βιομηχανία: καθώς η αγορά επανήλθε υπό τον πλήρη έλεγχο της ΔΕΗ, επιβλήθηκαν σημαντικές αυξήσεις που σε συνδυασμό με τα άλλα κόστη (τέλη δικτύου, χρεώσεις ΑΠΕ, χρεώσεις κοινής ωφέλειας, φορολογία ενέργειας) οδήγησαν σε τεράστια αύξηση τα λειτουργικά κοστολόγια των επιχειρήσεων αυτών. Η ενέργεια πλέον θεωρείται ως μέρος του προβλήματος για την ελληνική παραγωγή και για αυτό το λόγο έχουν ενταθεί το τελευταίο διάστημα τα διαβήματα του παραγωγικού κλάδου προς την κυβέρνηση για να υπάρξει φρένο στην αλόγιστη αύξηση του κόστους ενέργειας.
Η συνάντηση
Στην τελευταία συνάντηση πάντως η ΔΕΗ φέρεται να δηλώνει ότι έχει εξαντλήσει τα περιθώρια που έχει για μείωση του κόστους – οι πληροφορίες μιλούν ότι προτείνει μείωση του τιμολογίου κατά 11% σε πελάτες με σταθερό προφίλ και κατανάλωση πάνω από 13GWh.
Την ίδια στιγμή ο ΑΔΜΗΕ αναμένεται να προσφέρει ένα συνολικό πακέτο εκπτώσεων διακοψιμότητας (δηλαδή να κόβουν ενέργεια οι βιομηχανίες έναντι ανταλλάγματος όταν τους ζητηθεί εξαιτίας των αναγκών του συστήματος) προς την υψηλή και τη μέση τάση, με συνολικό όφελος της τάξης των 55 εκατ. ευρώ. Πάντως το ποσό που αναμένεται να διατεθεί προς τη μέση τάση κρίνεται ως ιδιαίτερα μικρό (περίπου 8 εκατ. ευρώ).
Παράλληλα έχει πέσει στο τραπέζι πρόταση που συζητείται και αφορά στον ειδικό φόρο κατανάλωσης αλλά και τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας όπου ζητείται να υπάρξει – για τις ενεργοβόρες βιομηχανίες της μέσης τάσης – ανάλογη αντιμετώπιση με την ΥΤ.
Όπως αναφέρουν πηγές της βιομηχανίας στο Capital.gr καλό θα ήταν να διδαχθούμε από το πρόσφατο παρελθόν και να δημιουργήσουμε έστω και την ύστατη στιγμή τις συνθήκες εκείνες που απαιτούνται για την επιβίωση αρχικά και την ανάπτυξη στη συνέχεια της ελληνικής παραγωγής, διασφαλίζοντας πολύτιμες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου