Φεύγοντας από την προεδρεία της Δημοκρατίας, ο κ. Κάρολος Παπούλιας ανακάλυψε ότι «υπήρξε υποχώρηση της Δημοκρατίας» και ότι αυτή ήταν ίσως «η δραματικότερη παρενέργεια της οικονομικής περιπέτειας». Ανακάλυψε επίσης ότι η ποιότητα του κοινοβουλευτισμού της αντιπαράθεσης μεταξύ των κομμάτων αλλά και του «τρόπου λήψης αποφάσεων της εκτελεστικής εξουσίας τραυματίστηκε βαρύτατα».
Μάλιστα, υπογράμμισε μιλώντας στην 40η επέτειο από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας ότι «αυτό το φαινόμενο μπορεί να το ερμηνεύσει κανείς με πολλούς τρόπους, η ουσία όμως είναι ότι η Δημοκρατία υπέστη πολλαπλά χτυπήματα».
Απολογούμενος τώρα που φεύγει για την ανυπαρξία του και την παθητική συμβολή του στα όσα υπέστη η κατεχόμενη πλέον χώρα, επιχείρησε να δικαιολογήσει τις υπογραφές που έβαλε κάτω από όλες τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που προκάλεσαν οδύνη, οικονομικό θάνατο και αφανισμό χιλιάδων Ελλήνων.
Είπε ο κ. Παπούλιας θέλοντας έτσι να μεταθέσει και τις ευθύνες στο κ. Σαμαρά, στον κ. Βενιζέλο και γενικά στις κυβερνήσεις που κατά τη διάρκεια του μνημονίου υπήρξαν και εξακολουθούν να είναι υπάκουες σε όλα τα κελεύσματα των ξένων δανειστών – δυνάμεων κατοχής:
«Το Σύνταγμα οριοθετεί σαφώς της αρμοδιότητες του προέδρου της Δημοκρατίας και ήταν συνειδητή η απόφασή μου να σεβαστώ το Σύνταγμα, που έχει πολύ ταλαιπωρηθεί τα τελευταία χρόνια, και να μην παραβιάσω τη θεσμική τάξη, προκαλώντας πολιτικές εντυπώσεις ή και πολιτική κρίση, μόνο και μόνο για να αποφύγω το πολιτικό κόστος».
Ο κ. Παπούλιας φεύγει και θα βυθιστεί στη πολιτική λήθη μέχρις ότου οι ιστορικοί του μέλλοντος με πολύ ψυχρό μάτι καταγράψουν τις τεράστιες ευθύνες του και το πόσο συνέβαλλε με τη σιωπή του, την ανοχή του και την πολιτική δειλία του απέναντι στους φίλους του Γερμανούς στη γενοκτονία που υφίσταται ο ελληνικός λαός και στα νέα μαρτύρια που πρόκειται να υποβληθεί όσα χρόνια θα παραμένουν εδώ στην Αθήνα η ύπατη αρμοστεία και οι ξένοι επιθεωρητές.
Ο αποχωρών πρόεδρος της Δημοκρατίας που προσπαθεί να μεταφέρει το σύνολο των ευθυνών στην εκτελεστική εξουσία, υπέγραφε με τα δυο του τα χέρια όλες τις βασικές πράξεις υλοποίησης του μνημονίου. Στις τελευταίες του δηλώσεις μεταξύ άλλων αναφέρει, ουσιαστικά αποδεχόμενος τη μοίρα μιας πολύχρονης δουλείας και ενός σκλαβωμένου λαού που ατύχησε να έχει εκτός των άλλων και πρόεδρο αυτόν ότι «...να πει κανείς πάλι για εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης είναι μια μονότονη επανάληψη, που χάνει την ουσία της όσο εξαγγέλλεται χωρίς να υλοποιείται». Και σε αυτό το σημείο των δηλώσεών του ο ομιλών τέλεια τη γερμανική γλώσσα Κάρολος Παπούλιας, θέλει να ρίξει βολές εναντίον του Αντώνη Σαμαρά και του Βαγγέλη Βενιζέλου για τα όσα έλεγαν περί επανεκκίνησης, ανάκαμψης και success story της οικονομίας.
Μάλιστα, ο κ. Παπούλιας, φεύγοντας τώρα μέσα σε ένα ατέλειωτο και θλιβερό παζάρι για την εκλογή του διαδόχου του, παραδέχεται ότι δεν έχουμε τελειώσει, ούτε με το μνημόνιο, ούτε με τα δεσμά των δανειστών, ούτε είμαστε σε καλό δρόμο, όπως λένε εκείνοι που τον στήριξαν γιατί όπως αναφέρει στις δηλώσεις του «το τέλος της ελληνικής κρίσης θα επηρεαστεί από την ευρωπαϊκή και διεθνή συγκυρία...».
Η μοίρα και η τύχη υπήρξαν ευνοϊκές για τον κ. Κάρολο Παπούλια. Εντοπίστηκε και αναδείχθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου στην περίοδο των αγωνιστικών ημερών του ΠΑΚ Γερμανίας (όπως και ο κ. Τσοχατζόπουλος, ο κ. Σημίτης και άλλοι). Τοποθετήθηκε υπουργός των Εξωτερικών και πέρασε θαυμάσια σε όλες τις επαφές που είχε ο αείμνηστος ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ με τον Καντάφι και άλλους άραβες ηγέτες.
Ένας Ηπειρώτης (συμπατριώτης μου) που δεν θυμάμαι να μίλησε ποτέ έντονα για τη πιο φτωχή περιοχή της Ευρώπης, που ήταν η γη της καταγωγής του, η Ήπειρος!
Έφυγε από την επικαιρότητα, ουσιαστικά πριν πεθάνει ο Ανδρέας Παπανδρέου και τον ανέσυρε πάλι από την πλήρη αφάνεια ο Κώστας Καραμανλής προκειμένου να έχει μια ομαλότερη επικοινωνία με την αντιπολίτευση, το ΠΑΣΟΚ, τον Γιώργο Παπανδρέου, την ομάδα Σημίτη, μια επικοινωνία που δεν έγινε εφικτή γιατί αυτή εμποδίστηκε από πρεσβείες, ξένες δυνάμεις και ανθελληνικούς χαρακτήρες.
Ο κ. Παπούλιας πήρε την καρέκλα σε μια εποχή που η χώρα εκχωρήθηκε σε ξένους παράγοντες και αλυσοδέθηκε με πολύχρονα δεσμά δουλείας. Δεν υπερασπίστηκε το Σύνταγμα το οποίο βιάστηκε, βιάζεται και ουσιαστικά έχει καταργηθεί.
Παραβίασε και το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος που αναφέρει ότι «η προστασία του επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων».
Ο πρώτος πατριώτης σε κάθε περίοδο πρέπει να είναι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Πηγή άρθρου: crashonline.gr
spirospero.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου