ΧΡΥΣΑ ΛΙΑΓΓΟΥ
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δανειστές έχουν ήδη διαμηνύσει στην ελληνική πλευρά ότι το προτεινόμενο μοντέλο των δημοπρασιών δεν επαρκεί για τη μετακίνηση του 50% των πελατών της ΔΕΗ σε τρίτους μέχρι το 2020.
Η μείωση του μεριδίου της ΔΕΗ κατά 25% μέχρι το 2018 και κατά 50% μέχρι το 2020 είναι το επόμενο, μετά τον ΑΔΜΗΕ, κρίσιμο θέμα διαπραγμάτευσης με τους πιστωτές στον τομέα των ενεργειακών μεταρρυθμίσεων. Η συμφωνία του Αυγούστου προβλέπει ως προσωρινό μηχανισμό για την επίτευξη αυτού του στόχου τις δημοπρασίες λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής ισχύος από τη ΔΕΗ, με το σενάριο της Μικρής ΔΕΗ να παραμένει πάντα η μεγάλη απειλή για την ελληνική πλευρά, αφού η πρόσβαση ιδιωτών στους λιγνίτες και τα νερά, εκτός από μνημονιακή δέσμευση, αποτελεί πρωτίστως υποχρέωση της χώρας έναντι της Ε.Ε. Είναι γνωστό, εξάλλου, ότι το σχέδιο για τη Μικρή ΔΕΗ εντάχθηκε στο πλαίσιο συμμόρφωσης της χώρας με την απόφαση της Ε.Ε. για πώληση του 40% της λιγνιτικής της παραγωγής.
Η αίσθηση που επικρατεί στα αρμόδια κυβερνητικά κλιμάκια από τις μέχρι τώρα ανεπίσημες διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές είναι ότι η Μικρή ΔΕΗ παραμένει ως σενάριο, παρά το γεγονός ότι δεν έχει τεθεί επισήμως μέχρι στιγμής στην ατζέντα των συζητήσεων. Είναι ενδεικτική επ’ αυτού η φράση του υπουργού Ενέργειας και Περιβάλλοντος Παναγιώτη Σκουρλέτη στην πρόσφατη ομιλία του στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. «Δεν έχει φύγει ποτέ από το μυαλό των δανειστών το θέμα της Μικρής ΔΕΗ», είπε ο κ. Σκουρλέτης, προδιαγράφοντας τις δύσκολες διαπραγματεύσεις που έπονται. Αντίστοιχη είναι η αίσθηση που επικρατεί συνολικά στην αγορά ενέργειας και στη ΔΕΗ. Είναι κοινή η εκτίμηση ότι το μοντέλο των δημοπρασιών (NOME) δεν πρόκειται να οδηγήσει στην επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί για τη μείωση των μεριδίων της ΔΕΗ. Κάποιοι μάλιστα έχουν προεξοφλήσει και την αποτυχία του εγχειρήματος, ενώ στο σύνολό τους οι εμπλεκόμενοι αναζητούν νέα σενάρια με την κυβέρνηση να εστιάζει στην απομάκρυνση του σχεδίου Μικρή ΔΕΗ, ενώ την ίδια στιγμή οι πιστωτές προωθούν λύσεις πολύ επαχθέστερες για τη ΔΕΗ. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δανειστές έχουν ήδη διαμηνύσει στην ελληνική πλευρά ότι το προτεινόμενο μοντέλο των δημοπρασιών δεν επαρκεί για τη μετακίνηση του 50% των πελατών της ΔΕΗ σε τρίτους μέχρι το 2020.
Οι ίδιες πληροφορίες φέρουν τους δανειστές να εισηγούνται δημοπρασίες στις οποίες ο πλειοδότης θα αποκτά τον έλεγχο λιγνιτικών μονάδων παραγωγής, καθώς θα έχει την πλήρη διαχείριση (προσφορές στην ημερήσια αγορά, προθεσμιακά συμβόλαια με πελάτες κ.λπ.). Πρόκειται, ουσιαστικά, για ενός τύπου ενοικίαση των μονάδων από τρίτους προμηθευτές έναντι αντιτίμου που θα διαμορφωθεί στις δημοπρασίες, με τη ΔΕΗ να διατηρεί την κυριότητα και το προσωπικό, πρόταση που έχει προκαλέσει έντονες ανησυχίες και προβληματισμό στα αρμόδια κυβερνητικά κλιμάκια και τη διοίκηση της ΔΕΗ. Η πρόταση αξιολογείται ως εξαιρετικά δυσμενέστερη από αυτήν της Μικρής ΔΕΗ, καθώς η ΔΕΗ θα χάσει τον έλεγχο των μονάδων της, συντηρώντας η ίδια τα λειτουργικά κόστη, χωρίς να ενισχυθεί η ρευστότητά της, κάτι που θα συνέβαινε στην περίπτωση πώλησης μονάδων. Με τα δικά της σενάρια θα κατέβει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων η διοίκηση της ΔΕΗ, η οποία αξιολογεί ως ανεφάρμοστο το εργαλείο των ΝΟΜΕ για τα σημερινά δεδομένα. Αναγνωρίζοντας την ευρωπαϊκή υποχρέωση της χώρας για άνοιγμα της αγοράς του λιγνίτη, η ΔΕΗ προωθεί τη λύση της από κοινού σύμπραξης με ιδιωτικά σχήματα στη νέα λιγνιτική μονάδα της Φλώρινας (Μελίτη 2).
Το εν λόγω σενάριο αντιμετωπίζεται θετικά από την αγορά, με τον όμιλο των ΕΛΠΕ και την ιταλική Edison να διαρρέουν μάλιστα το ενδιαφέρον τους, αλλά και άλλους ενεργειακούς ομίλους της χώρας να αναμένουν τις οριστικές αποφάσεις της κυβέρνησης για να προχωρήσουν στις κινήσεις τους, αφού για όλους έχει προεξοφληθεί πλέον το άνοιγμα της αγοράς και αναμένουν απλώς τα μέτρα για την επίτευξή του. Αυτό επιβεβαιώνεται και από την ένταση του ανταγωνισμού μεταξύ των εναλλακτικών προμηθευτών ενέργειας το τελευταίο διάστημα και την παράλληλη είσοδο νέων παικτών στην αγορά. Δύο είναι οι βασικοί παράγοντες που ακυρώνουν το εργαλείο των δημοπρασιών για τη μείωση του μεριδίου της ΔΕΗ πριν καν από την εφαρμογή του. Ο πρώτος συνδέεται με το θέμα της τιμής εκκίνησης, η οποία θα πρέπει να καθοριστεί από το κόστος παραγωγής της ΔΕΗ, που όμως αποτελεί «γκρίζα ζώνη». Ο δεύτερος συνδέεται με τις χαμηλές τιμές πετρελαίου, που έχουν καταστήσει τις μονάδες φυσικού αερίου ανταγωνιστικότερες από τις περισσότερες λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ.kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου