Προσωπικά πάντως δεν θα ψηφίσω Δούκα, γιατί δεν εμπιστεύομαι τους υπερφιλόδοξους ανθρώπους. Αν και δέχομαι ότι στην πολιτική αν δεν έχεις μεγάλη φιλοδοξία (και ένα μεγάλο εγώ αν θέλετε), δεν πρόκειται ποτέ να τα καταφέρεις, ότι αν δεν έχεις μεγάλες φιλοδοξίες και ένα μεγάλο, τεράστιο εγώ, δεν αντέχεις την πίεση, δεν αντέχεις να σε βρίζουν, να αμφισβητούν την τιμιότητά σου και να ξεχειλίζει το μίσος για σένα στα κοινωνικά δίκτυα- γιατί αυτή είναι η καθημερινότητα για πολλούς πολιτικούς- έχω ενστικτωδώς μια μεγάλη επιφυλακτικότητα για τους υπερφιλόδοξους.
Γιατί ο δικός τους στόχος δεν είναι να φτιάξουν κάτι. Αυτό είναι παράπλευρη ωφέλεια, αν προκύψει. Ο στόχος τους είναι να γίνουν διάσημοι και να κερδίσουν το χειροκρότημα του κόσμου. Να είναι διαρκώς στην επικαιρότητα. Τους ενδιαφέρει περισσότερο το εγώ από το έργο. Το έργο είναι πρόσχημα. Και τις περισσότερες φορές η ικανοποίηση του εγώ, υπονομεύει και το όποιο έργο ή το οποίο σχέδιο. Η χειρότερη εκδοχή αυτού του τύπου του πολιτικού είναι ο Κασσελάκης. Έτοιμος για παράδειγμα να ξεστομίσει την πιο απίθανη μπούρδα αρκεί να παίξει στα δελτία. Μαθητής του άλλου που κάνει rebranding.
[ολόκληρο το άρθρο εδώ]