"Σήµερα, µετά από πέντε χρόνια βαθιάς ύφεσης, η οικονοµία βρίσκεται αντιµέτωπη µε ένα νέο έλλειµµα, την ελλιπή ζήτηση, καθώς το παραγωγικό κενό (η διαφορά µεταξύ πραγµατικού ΑΕΠ και δυνητικού προϊόντος) της οικονοµίας το 2013 είναι περίπου -12%, το οποίο σηµαίνει ότι η ζήτηση πρέπει να αυξηθεί κατά 12% για να καλύψει τη δυνητική προσφορά προϊόντων και υπηρεσιών στην οικονοµία. Το παραγωγικό κενό θα ήταν ακόµη µεγαλύτερο αν το δυνητικό προϊόν της οικονοµίας δεν είχε επίσης υποχωρήσει κατά περίπου 6% µεταξύ 2009 και 2012 ως αποτέλεσµα της αύξησης της µακροχρόνιας ανεργίας και της µερικής απαξίωσης του παραγωγικού πάγιου κεφαλαίου".
Το μέγεθος του Εθνικού εισοδήματος (παραγόμενου Προϊόντος) και της απασχόλησης εξαρτάται από τη συνολική δαπάνη (συνολική ζήτηση).
• Αν η συνολική δαπάνη είναι μικρή θα αντιμετωπίζουμε αυξημένη ανεργία.
• Αύξηση της συνολικής δαπάνης θα οδηγήσει τις επιχειρήσεις στο να αυξήσουν
την παραγωγή τους δεσμεύοντας περισσότερους συντελεστές παραγωγής-μεταξύ των οποίων και εργατικό δυναμικό, επομένως θα μειωθεί η ανεργία.
Εύκολα , μπορούμε να καταλάβουμε γιατί μειώνεται η συνολική ζήτηση στην Ελληνική Οικονομία αν θυμηθούμε την εξίσωση της Συνολικής Δαπάνης - Ζήτησης από την Κεϋνσιανή θεωρία :
Υ (AD)= C + I + G +X – M ( με κρατική παρέμβαση και διεθνές εμπόριο-ανοικτή οικονομία)
όπου C= Kατανάλωση
Ι = Επένδυση
G =Δημόσιες Δαπάνες
Μ= Εισαγωγές
Μ= Εισαγωγές
Χ = Εξαγωγές παρατηρείται κάποια αύξηση.
Όλοι οι παράγοντες της εξίσωσης (εκτός των εξαγωγών) , μειώνονται(μόνο η μείωση των εισαγωγών έχει θετική επίδραση λόγω αρνητικού προσήμου) με αποτέλεσμα τη μείωση της συνολικής δαπάνης-ζήτησης.
Αν λοιπόν δεν αυξηθεί η κατανάλωση (C) με δεδομένο ότι δεν μπορούν να αυξηθούν σημαντικά οι επενδύσεις και φυσικά (λόγω μνημονίου) οι δημόσιες δαπάνες (G) δεν μπορεί να αυξηθεί η συνολική ζήτηση.
Μία λύση λοιπόν μένει , αυτή της δραστικής μείωσης όλων των φόρων και χαρατσιών ώστε να αυξηθεί το διαθέσιμο εισόδημα .Σύμφωνα με τον Keynes η κατανάλωση εξαρτάται κυρίως από το διαθέσιμο εισόδημα αλλά και από τους κάτωθι παράγοντες :
1. Επιτόκιο δανεισμού
2. Δυνατότητα δανεισμού
3. Κατοχή ρευστών διαθεσίμων, μετοχών και ακινήτων
4. Αναδιανομή του εισοδήματος
5. Προβλέψεις για το μελλοντικό εισόδημα και τις τιμές
Όπου
Διαθέσιμο Εισόδημα= Εισόδημα (εθνικό) – φόροι
& Προσωπικό Διαθέσιμο Εισόδημα =
Εισόδημα νοικοκυριών +μεταβιβαστικές πληρωμές – άμεσοι φόροι
Το πρόβλημα λοιπόν της Ελληνικής Οικονομίας είναι ότι τυχόν μείωση των φόρων , θα φέρει μείωση στα Δημόσια Έσοδα και μία "τρύπα" στον Κρατικό Προϋπολογισμό την οποία η Κυβέρνηση , πρέπει να κλείσει με κάποιον τρόπο τον οποίο, θα αιτιολογήσει και θα δεχθεί η Τρόϊκα. Ο μόνος τρόπος να καλυφθεί η απώλεια των δημοσίων εσόδων από την μείωση της φορολογίας είναι η σύλληψη της φοροδιαφυγής.Δηλαδή να πληρώσουν οι έχοντες και όχι τα μόνιμα κορόϊδα μισθωτοί και συνταξιούχοι.
*Πτυχιούχος του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου