Μετά από 47 χρόνια ο εκδότης της Νέας Ακτίνας, Χρήστος Τερζόπουλος ανακοίνωσε μέσω του λογαριασμού του στο facebook ότι σταματά να εκδίδεται το περιοδικό του Μίκυ Μάους στην Ελλάδα. Ηταν την 1η Ιουλίου του 1966, όταν κυκλοφορούσε στην Ελλάδα το πρώτο τεύχος του Μίκυ Μάους, του ιστορικά αρχαιότερου εβδομαδιαίου περιοδικού.
Επειδή λίγοι το αναφέρουν, πρέπει να αντιληφθεί ο καθένας ότι η ευθύνη της παρακμής του Μίκυ Μάους βαραίνει σχεδόν αποκλειστικά τον εκδότη Χρήστο Τερζόπουλο και δεν είναι αποτέλεσμα ούτε της ημιμάθειας των νέων, ούτε της ανόδου του facebook.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ άποψη μου αυτή πηγάζει από χρόνια ενασχόλησης με τις εκδόσεις του κ. Τερζόπουλου ο οποίος αντιμετώπισε τη σειρά disney (Μίκυ Μάους, Ντόναλντ, Αλμανάκο, Κόμιξ, Μεγάλο Μίκυ, κλασικά, Μίννι) σαν την κότα με τα χρυσά αυγά. Όσοι διάβαζαν τα εν λόγω περιοδικά θα ήξεραν ότι σχεδόν στο σύνολο τους (ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια) οι εβδομαδιαίες ιστορίες του Μίκυ Μάους προέρχονταν από επανέκδοση ιστοριών από παλαιότερα τεύχη οι οποίες το καθιστούσαν αδιάφορο για όσους ήταν παλαιοί αναγνώστες. Επιπλέον η ποιότητα των ιστοριών και του υλικού ακολούθησε φθίνουσα πορεία ιδιαίτερα στο Κόμιξ. Ο εκδοτικός οίκος του κ. Τερζόπουλου προώθησε άλλα περιοδικά (πχ το W.I.T.C.H) τα οποία ήταν αδιάφορα για την ελληνική πραγματικότητα και νεοεποχίτικα απομυζώντας τα κέρδη που προσέφερε το Μίκυ Μάους. Εξαρχής βέβαια υπήρχε διάθεση υπερβολικού προϊόντος στο μίκυ μάους (7 τίτλοι με κατά μέσο όρο μηνιαία περιοδικότητα) το οποίο από κάθε άποψη είναι υπερβολικό για μία μικρή σχετικά αγορά όπως η ελληνική. Τέλος ο κ. Τερζόπουλος προσπάθησε με κάθε τρόπο να εκμεταλευτεί την αγάπη του κόσμου για το μίκυ μάους διαθέτοντας πλήθος έξτρα εκδόσεων (βιβλία με ιστορίες, θερινοί τόμοι με ιστορίες, έκτακτες συλλογές με ιστορίες που δημοσιεύονταν σε συνέχειες) οι οποίες με το πέρασμα των χρόνων ήταν αποκλειστικά ανατυπώσεις και αναγκάζαν τους αναγνώστες σε αγορά επαναδημοσιεύσεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του τελευταίου είναι ότι τον τελευταίο χρόνο εκτός από το παραδοσιακό αλμανάκο εκδιδόταν και άλλο ένα περιοδικό (Φάντομ Ντακ) αποκλειστικά με συνέχειες μιας ιστορίας του Φάντομ Ντακ, το οποίο προφανώς και δεν μακροημέρευσε.
Τα έγραψα αυτά διαβάζοντας τις δηλώσεις του κ. Τερζόπουλου σχετικά με την «έντονη συναισθηματική φόρτιση» και για την «απόφαση ζωής». Βέβαια η εκδόσεις Τερζόπουλου θα συνεχίσουν να υπάρχουν μέσω της έκδοσης βιβλίων κυρίως. Μόνο το "κακό" μίκυ μάους έκλεισε, επιφυλάσσοντας στους αναγνώστες του βέβαια μια τελευταία "κουτοπονηριά": κυκλοφόρησαν κάποιοι τόμοι με ιστορίες οι οποίοι αποτελούνται από τεύχη που είχαν εκδοθεί στο παρελθόν και είχαν μείνει έξτρα αντίγραφα απούλητα, δεμένα (συνήθως 3 τεύχη) όλα μαζί, στερώντας από τον αναγνώστη την ευκαιρία να επιλέξει ποιά τεύχη θέλει ή έστω να δει ποια τεύχη αγοράζει, αφού οι εκδόσεις αυτές είναι κλεισμένες σε σελοφάν και γράφουν μόνο τον αριθμό των τευχών που περιλαμβάνουν. Ειδικά το τελευταίο αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της νοοτροπίας του κ. Τερζόπουλου: τυχοδιωκτική και χωρίς ίχνος αγάπης για τον αναγνώστη και για το προϊόν.
Λυπάμαι για το μίκυ μάους και για τους εργαζόμενους, αλλά αυτό που εκδιδόταν ήταν μια κατάντια και έπρεπε να σταματήσει.