«Η διαχείριση των προβληματικών δανείων απαιτεί κυρίως ψυχραιμία και διαμόρφωση σωστής και ρεαλιστικής στρατηγικής για την αντιμετώπισή τους.



Δεν αντιμετωπίζεται με φωνές και πυροτεχνήματα αλλά ούτε και με blanket solution, τύπου μια λύση για όλους (one-size-fits-all). Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι τα "κόκκινα" δάνεια και η δυνατότητα ανάκτησής τους αποτελούν περιουσιακό στοιχείο των τραπεζών - κάτι που αναγνώρισαν και όλοι οι επενδυτές που συμμετείχαν στις αυξήσεις κεφαλαίου».



Επισημαίνει ότι δεν αντιμετωπίζεται με «ευκαιριακές προσεγγίσεις» και «προσωπικές ατζέντες στελεχών και συμβούλων» το θέμα της διαχείρισης των «κόκκινων δανείων» ενώ προσθέτει πως «είναι ερασιτεχνική η άποψη ότι ένα τραπεζικό σύστημα που είχε συνηθίσει σε ποσοστά επισφαλειών της τάξεως του 5%-7% μπορεί ως δια μαγείας να προσαρμοστεί στο σημερινό επίπεδο επισφαλειών του τελάλη».



Διαβεβαιώνει ότι η Εθνική «με τα ισχύοντα μέχρι σήμερα είναι κεφαλαιοποιημένη αρκετά πάνω από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο».