-Δεν αισθάνομαι τα πόδια μου...
Αυτές ήταν οι λέξεις, που είπε αιμόφυρτος ο Γερμανός πολιτικός Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, λίγο μετά τη δολοφονική απόπειρα που θα τον καθήλωσε για πάντα στο αναπηρικό καροτσάκι.





Ανεβαίνοντας στο βήμα για να εκφωνήσει την ομιλία του, τα χειροκροτήματα και τις επευφημίες του ακροατηρίου διέκοψαν τρεις πυροβολισμοί. Η πρώτη σφαίρα βρίσκει το σωματοφύλακα του Γερμανού πολιτικού που σωριάζεται κάτω και οι άλλες δύο τραυματίζουν τον ίδιο στο πρόσωπο και στη σπονδυλική στήλη.
Ο Σόιμπλε μεταφέρεται εσπευσμένα λιπόθυμος στο νοσοκομείο της γενέτειράς του, στο Φράιμπουργκ, όπου οι γιατροί δίνουν ολονύχτια μάχη για να τον κρατήσουν στη ζωή. Δεν είναι το τραύμα στο πρόσωπο που ανησυχεί το ιατρικό επιτελείο, όσο η σφαίρα που έχει καρφωθεί στον τρίτο θωρακικό σπόνδυλο. Έξω από την εντατική βρίσκεται από την πρώτη στιγμή και ο Γερμανός Καγκελάριος Χέλμουτ Κολ.



Ο Σόιμπλε δίνει σκληρή μάχη για τη ζωή και λίγες μέρες μετά καταφέρνει να βγει νικητής. Ωστόσο, η δολοφονική ενέργεια σε βάρος του, τον αφήνει παράλυτο από τη μέση και κάτω, με μια αμυδρή ουλή στο δεξή μάγουλο.
Αμέσως μετά την επίθεση ο δράστης εντοπίζεται.

Το περίστροφο κρατούσε ο 37χρονος Ντίετερ Κάουφμαν. Στην απολογία του στο δικαστήριο θα υποστηρίξει ότι αυτό που όπλισε το χέρι του ήταν η αδιαφορία του υπουργείου Εσωτερικών στις εκκλήσεις του για βοήθεια. Ο Κάουφμαν πίστευε ότι τα … ραδιοκύματα των κεραιών τον διαπερνούσαν και σ’ αυτά οφείλονταν οι αφόρητοι πόνοι που ένιωθε. Όπως προέκυψε επί 7 χρόνια έστελνε επιστολές διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Εσωτερικών, ενώ είχε ήδη κινηθεί νομικά εναντίον της κυβέρνησης, δύο φορές.


Το δικαστήριο δεν άργησε να καταλάβει την κατάσταση του κατηγορούμενου και αποφάνθηκε ότι επρόκειτο για ψυχονευρωτικό άτομο.

Μέχρι και σήμερα ο άνθρωπος που άφησε τον Σόιμπλε παράλυτο, βρίσκεται έγκλειστος σε ψυχιατρικό ίδρυμα της Δυτικής Γερμανίας.

Ένα μόλις χρόνο μετά την απόπειρα δολοφονίας του, ο Σόιμπλε θα επιστρέψει στην κεντρική πολιτική σκηνή, ως πρόεδρος της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης.


Ο Σόιμπλε σπούδασε Νομική και Οικονομικά, ενώ η καριέρα του στην πολιτική ξεκίνησε το 1961 με την ένταξή του στην Junge Union, τη νεολαία της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης. Στην πατρίδα του έχει γίνει αντικείμενο σφοδρής κριτικής από τη γερμανική αριστερά για την υποστήριξή του στον Πόλεμο κατά του Ιράκ το 2003, ενώ είναι υποστηρικτής και του στρατοπέδου Γκουαντάναμο.
Σε μια αποκαλυπτική συνέντευξή του στο Spiegel το 2007, ως Υπουργός Εσωτερικών, πρότεινε την αύξηση της εξουσίας της γερμανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης με στόχο την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας, ζητώντας: προληπτική σύλληψη υπόπτων για θέματα τρομοκρατίας, χρησιμοποίηση του γερμανικού στρατού για επιχειρήσεις τήρησης της τάξης στο εσωτερικό της Γερμανίας, συστηματική παρακολούθηση του internet και υποκλοπές e-mail από κυβερνητικές υπηρεσίες, και δολοφονίες (targeted killings) τρομοκρατών από τις αρχές ασφαλείας!

ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕ ΤΙΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ ΚΑΙ Ο ΕΜΠΟΡΟΣ ΟΠΛΩΝ
«Συνάντησα τον κ. Σράιμπερ το 1994 σε ένα ξενοδοχείο στη Βόννη. Μιλήσαμε για τη χρηματοδότηση του προεκλογικού μας αγώνα» έλεγε στη Βουλή τον περασμένο Δεκέμβριο ο πρόεδρος των γερμανών Χριστιανοδημοκρατών κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. «Με βαλίτσα ή χωρίς;» τον διέκοψε ο βουλευτής των Πρασίνων κ. Κρίστιαν Στρόμπελε, υπαινισσόμενος το γεγονός ότι το 1991 ο ίδιος κ. Τ είχε παραδώσει μια βαλίτσα με ένα εκατομμύριο «άπλυτα» μάρκα στον τότε ταμία του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος κ. Λάισλερ Κιπ. «Χωρίς» ήταν η απάντηση. «Αυτό ήταν όλο».
Ολο; Ούτε το μισό. «Την άλλη ημέρα ο κ. Σράιμπερ μου έφερε στο γραφείο μου 100.000 μάρκα» συμπλήρωσε ο κ. Σόιμπλε την περασμένη Δευτέρα μιλώντας στο τηλεοπτικό κανάλι WDR. «Δηλαδή, είχατε δύο συναντήσεις;» ρώτησε ο δημοσιογράφος. «Οπως το πάρετε, εμένα μου φάνηκε μία, επειδή έγιναν διαδοχικά» επεξήγησε ο κ. Σόιμπλε, βελτιώνοντας παρεμπιπτόντως και τη θεωρία των ποσοτήτων.
Ο Καρλχάιντς Σράιμπερ ήταν άνθρωπος-κλειδί στην υπόθεση των «μαύρων ταμείων» της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU) στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Ο ίδιος παραδέχτηκε ότι είχε ενθυλακώσει 33,1 εκατομμύρια ευρώ σε προμήθειες στο πλαίσιο συμφωνιών για αγοραπωλησία όπλων, όπως αρμάτων Fuchs στη Σαουδική Αραβία, ελικοπτέρων στον Καναδά και αεροσκαφών στην Ταϊλάνδη.
Το σκάνδαλο αυτό οδήγησε στην πτώση του πρώην καγκελάριου Χέλμουτ Κολ και επέτρεψε στην Άγκελα Μέρκελ να αναλάβει την προεδρία του κόμματος το 2000.
OI ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΛ ΓΙΑ ΜΕΡΚΕΛ ΚΑΙ ΣΟΙΜΠΛΕ
Ξεκαθάρισμα λογαριασμών με όλη την ιστορική ηγεσία των Χριστιανοδημοκρατών αποτελούν οι μαγνητοφωνημένες συνομιλίες του πρώην καγκελάριου της Γερμανίας, Χέλμουτ Κολ με τον δημοσιογράφο και επίδοξο βιογράφο του Χέριμπερτ Σβαν.
Στις 600 ώρες συζητήσεων, που είχε ο Σβαν με τον Κολ από τον Μάρτιο του 2001 μέχρι τις 27 Οκτωβρίου 2002, ο πρώην καγκελάριος είναι λαλίστατος και ιδιαίτερα καυστικός, αφού βρίσκεται στο ναδίρ της πολιτικής του καριέρας εξαιτίας της εμπλοκής του στο σκάνδαλο παράνομης χρηματοδότησης του κόμματός του.
Δεν ήξερε πώς να φερθεί
Oταν έρχεται η κουβέντα στη διάδοχό του, Αγκελα Μέρκελ, της οποίας υπήρξε πολιτικός μέντορας, ο Κολ δεν μπορεί να συγκρατήσει την οργή του. «Η κ. Μέρκελ δεν μπορούσε καν να φάει με μαχαιροπίρουνο. Στα επίσημα δείπνα απλώς ήταν παρούσα και δεν ήξερε πώς να φερθεί, με αποτέλεσμα να αναγκάζομαι να την επαναφέρω στην τάξη πολλές φορές» διηγείται στον Σβαν. Ειδικά στον τομέα της ευρωπαϊκής πολιτικής εμφανίζεται ιδιαίτερα επικριτικός απέναντί της, όπως και εναντίον του τότε επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών, Φρίντριχ Μερτς: «Η Μέρκελ είναι ανίδεη και ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας είναι ένα πολιτικό βρέφος».
Οταν με άρθρο της στη Frankfurter Allgemeine Zeitung η Μέρκελ ζητεί από το κόμμα της να αυτονομηθεί από τον Κολ, ο ίδιος κάνει λόγο για «κήρυξη πολέμου». Αποφεύγει όμως να επιτεθεί ευθέως εναντίον της. Το κάνει όμως περιγράφοντας την απέχθεια της διευθύντριας του γραφείου του, Γιουλιάν Βέμπερ, προς τη Μέρκελ: «Οταν πηγαίνει προς το μέρος της, γυρνάει το κεφάλι από την άλλη. Οταν λέει ότι θα έρθει στις εννιά, η διευθύντρια του γραφείου μου, λείπει. Εξαφανίζεται από προσώπου γης. Πάει στο κομμωτήριο, οπουδήποτε. Δεν της απευθύνει τον λόγο», λέει χαρακτηριστικά.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η γνώμη του για τον σημερινό υπουργό Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος προαλείφετο αρχικά για διάδοχός του αλλά ενεπλάκη και ο ίδιος στο σκάνδαλο. «Οτι ο Σόιμπλε θα γινόταν διαδοχός μου, ήταν κάτι το οποίο είχα συζητήσει μαζί του πολλές φορές. Ηξερε πόσες φορές τον υπερασπίστηκα και πόσες φορές είπα δημοσίως ότι μπορεί να το κάνει» εμφανίζεται να λέει στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις, αναφερόμενος στην απόφασή του να παραδώσει το πόστο του στον Σόιμπλε το 1996-97. Στη συνέχεια όμως ο Κολ αποφάσισε να ξαναθέσει υποψηφιότητα στις εκλογές του 1998 κι έχασε.
Στη συνομιλία του με τον δημοσιογράφο, ο Κολ αποκαλύπτει πως υπήρξαν τότε ασφυκτικές πιέσεις εναντίον της διαδοχής του από τον Σόιμπλε. «Υπήρχαν κάποιες πραγματικά σημαντικές φωνές το 1996 που μου έλεγαν ότι αν αποχωρήσω και υπάρξει μυστική ψηφοφορία για τον Σόιμπλε, τότε δεν θα πάρει τις απαραίτητες ψήφους ο Σόιμπλε. Με δεδομένο ότι ούτε εγώ εξασφάλισα όλες τις ψήφους το 1994, είναι βέβαιο ότι αυτό θα συνέβαινε», εκτιμά. Στο βιβλίο ο Σβαν πιστεύει ότι ο τότε καγκελάριος δεν παραχώρησε τη θέση του υπέρ του Σόιμπλε, επειδή δεν του είχε εμπιστοσύνη ότι θα μπορούσε να επιβάλει την υιοθέτηση του ευρώ στη Γερμανία. Το ίδιο λέει και ο έτερος βιογράφος του Κολ, Χανς Πέτερ Σβαρτς, ο οποίος τσιτάρει τον Κολ σε μία σύνοδο κορυφής στο Δουβλίνο το 1996 να φωνάζει: «Γιατί πιστεύετε ότι παραμένω στο πόστο μου; Για χάρη της Ευρώπης παραμένω. Χωρίς εμένα δεν θα μπορέσει κανείς άλλος να περάσει αυτήν την πολιτική στη Γερμανία».
Οι εκ βαθέων συζητήσεις του Κολ με τον Σβαν μοιάζουν κάπως με ψυχανάλυση, αφού ο πρώην καγκελάριος σπάνια υπήρξε τόσο ανοιχτός και εξομολογητικός με κάποιον δημοσιογράφο. Ακριβώς αυτός είναι ο λόγος που έφερε τους δύο άνδρες σε σύγκρουση και μετά από παρέμβαση και της δεύτερης γυναίκας του Κολ, με αποτέλεσμα να εκκρεμεί δικαστική απόφαση για την τύχη των μαγνητοφωνημένων συνομιλιών. Ο δημοσιογράφος θέλει να δοθούν οι συζητήσεις στο Ιδρυμα Κόνραντ Αντενάουερ, αλλά ο πρώην καγκελάριος διαφωνεί.
Ο Σόιμπλε (μέση) το 1989 μαζί με μέλη της Χριστιανικής Δημοκρατικής Ένωσης


Στιγμιότυπο από την πρώτη επίσημη δήλωση του Σόιμπλε μετά την απόπειρα δολοφονίας του