Στις αρχές του 20ου αιώνα στο Καστελόριζο κατοικούσαν 14.000 άνθρωποι, ενώ τώρα οι μόνιμοι κάτοικοί του δεν ξεπερνούν τους 300. Τριακόσιοι ήρωες που επιμένουν να ζουν στο πανέμορφο αυτό νησί, χωρίς μόνιμο γενικό γιατρό ή παθολόγο και χωρίς φαρμακείο. Παρ΄ όλα αυτά δεν δέχονται τις ιατρικές υπηρεσίες εκ Τουρκίας που μπορούν να παρέχουν με πλωτό νοσοκομείο οι γείτονες.
Το χρόνιο πρόβλημα περίθαλψης στο νησί επισημάνθηκε στο 9ο Πανελλήνιο Συνέδριο του Διαδημοτικού Δικτύου Υγιών Πόλεων.
«Εμείς προσφέρουμε σε όποιον γιατρό έρθει να μείνει μόνιμα στο νησί δωρεάν κατάλυμα κι ένα γεύμα ημερησίως αλλά κανείς δεν βρίσκεται… Το Καστελόριζο έχει φτάσει στα όριά του. Στο τέλος θα το εκκενώσουμε και θα μείνουν μόνο οι Ένοπλες Δυνάμεις», λέει ο αντιδήμαρχος του νησιού Γ. Αχλαδιώτης, ενώ ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Ρόδου Χ. Μαντάς, προσθέτει ότι το «Καστελόριζο μας έχει ανάγκη για να συνεχίσει να ζει».
