Να παραμείνουν τα πάγια του ΑΔΜΗΕ στη ΔΕΗ, ακόμη και αν αυτός φύγει ιδιοκτησιακά από την επιχειρήση και δημιουργηθεί μια άλλη εταιρεία υπό την ομπρέλα του Δημοσίου με μάνατζμεντ ακόμη και ιδιωτικό.
Στην κατεύθυνση αυτή κινείται η επιδίωξη της ΔΕΗ και τα εναλλακτικά σενάρια που εξετάζει η διοίκησή της, που συναντήθηκε χθες με τον νέο υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Πάνο Σκουρλέτη.
Ανεξαρτητα αν τα παραπάνω είναι εφικτά και κυρίως αποδεκτά από τους δανειστές, εντούτοις στο τραπέζι έχουν πέσει μια σειρά από σενάρια με κοινό παρονομαστή “να μη χάσει η ΔΕΗ τον έλεγχο επί των παγίων”.
Πως θα μπορούσε να γίνει αυτό όταν η συμφωνία μιλά είτε για ιδιωτικοποιήση, είτε για εναλλακτικό σχήμα με ισοδύναμα αποτελέσματα, αλλά σε κάθε περίπτωση για ιδιοκτησιακό διαχωρισμό του ΑΔΜΗΕ από τη ΔΕΗ ; Αγνωστο. Διότι ακόμη και αν δημιουργηθεί μια νέα εταιρεία που εισφερθεί στο Δημόσιο, με παράλληλη δυνατότητα συμμετοχής και ιδιώτη, και η ΔΕΗ διακρατήσει την ιδιοκτησία των παγίων, το σκεπτικό δεν θα συνάθει με το πνεύμα της συμφωνίας.
Ταυτόχρονα φυσικά με αυτές τις σκέψεις, στο τραπέζι συζητείται και η αρχική ιδέα να αγοράσει το Δημόσιο τον ΑΔΜΗΕ από τη ΔΕΗ.
Με βάση το κυβερνητικό σενάριο, ο ΑΔΜΗΕ θα πάψει να είναι 100% θυγατρική της ΔΕΗ και θα δημιουργηθεί στη θέση του μια νέα εταιρεία που θα ελέγχεται από το Δημόσιο. Δεν προκύπτει ιδιωτικοποίηση, αφού ο έλεγχος παραμένει στο Δημόσιο, ο ΑΔΜΗΕ φεύγει ωστόσο από τον έλεγχο της ΔΕΗ και υποτίθεται, όπως αναμένεται να υποστηρίξει το υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, διασφαλίζεται η επί ίσοις όροις πρόσβαση όλων των συμμετεχόντων στο δίκτυο και κατ' επέκταση στην αγορά ηλεκτρισμού. Υπό όρους θα μπορούσαν να εισέλθουν στο μετοχικό κεφάλαιο της νέας εταιρείας και ιδιώτες με μικρότερα μερίδια ή ακόμη και να διατηρήσει κάποιες μετοχές η ΔΕΗ.
Τα ερωτήματα ωστόσο είναι πολλά. Κατ' αρχάς, για να αγοράσει το Δημόσιο από τη ΔΕΗ το 66% του ΑΔΜΗΕ πρέπει να καταβάλει το αντίτιμο. Η εταιρεία είχε κοστολογηθεί στα 660 εκατ. ευρώ, κεφάλαια που φυσικά το Δημόσιο δεν διαθέτει. Επομένως; Μια ιδέα που και παλαιότερα είχε πέσει στο τραπέζι μιλούσε για συμψηφισμό. Δηλαδή να μην καταβάλει χρήματα το Δημόσιο παρά να συμψηφίσει το τίμημα με απαιτήσεις που έχει η ΔΕΗ από αυτό. Ομως οι απαιτήσεις της ΔΕΗ έναντι του Δημοσίου δεν υπερβαίνουν τα 150 εκατ.
Το δεύτερο ερώτημα είναι αν οι κοινοτικοί θα πεισθούν ότι η ελληνική πρόταση διασφαλίζει τον ανταγωνισμό στην εγχώρια αγορά. Παρόμοια μοντέλα όπου το Δημόσιο συμμετέχει μαζί με ασφαλιστικά ταμεία στην εταιρεία που διαχειρίζεται τα δίκτυα ηλεκτρισμού ισχύουν και στο εξωτερικό. Αλλά με μια σημαντική διαφορά. Εκεί ο ανταγωνισμός στην αγορά ηλεκτρισμού λειτουργεί, μονοπώλια δεν υπάρχουν και όλοι οι πάροχοι ηλεκτρικής ενέργειας, κρατικές και ιδιωτικές εταιρείες, έχουν ισότιμη πρόσβαση στις ίδιες πηγές καυσίμου (π.χ. λιγνίτη, νερά), κάτι που στην Ελλάδα δεν ισχύει.energypress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου