Την ιστορία του μου αφηγήθη ένας Κύπριος. Την μεταφέρω σχεδόν αυτούσια.
Στο δεύτερο ταξίδι του συνελήφθη από τους άγγλους και κατεδικάσθη από το Αγγλικό Στρατοδικείο στην ήπια ποινή των 4 ετών, γιατί κατά την ακροαματική διαδικασία διεπιστώθη ότι κατά την διάρκεια της κατοχής, μετέφερε “παράνομα” και τότε δεκάδες άγγλους από την κατεχόμενη Ελλάδα στην Τουρκία.
Τότε ήμασταν σύμμαχοι, τώρα εχθροί, είπε ο καπετάνιος της Σαλαμίνας. Εξέτισε σχεδόν εν τω συνόλω την ποινή του και οι Κύπριοι προθυμοποιήθηκαν να τον αποζημιώσουν. Ηρνήθη. Ναι ηρνήθη. Είπε μόνον έπραξα το καθήκον μου.
Στα γεγονότα του 1974, εκχωρεί την σύνταξή του στους Κυπρίους πρόσφυγες. Πέθανε το 1983. Οι Κύπριοι προτίθενται ν’ αναγείρουν την προτομή του στην Σαλαμίνα. Σ’ αυτούς τους άσωτους καιρούς που ζούμε, ο καπετάνιος της Σαλαμίνας μου ανέβασε το ηθικό, έστω και για λίγο ξέχασα την κρίση, το άθλιο πολιτικό σκηνικό των προεκλογικών ημερών ακόμα και τις βιοτικές ανάγκες και ψιθύρισα, στη μνήμη του, τους στίχους οτυ μεγάλου Αλεξανδρινού, ο οποίος ασφαλώς θα τους έγραφε και γιατον “Κουταλιανό “της Σαλαμίνας.
Γράφει ο Αντώνης Ν. Βενέτης
Πηγή : Η ΡΟΔΙΑΚΗ http://www.rodiaki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου