Η κίνηση της ΔΕΗ να μειώσει τα τιμολόγιά της από τον Ιούλιο κατά 15% στους συνεπείς πελάτες της, μια κίνηση με σαφές «επιθετικό» πρόσημο σε εμπορικό επίπεδο, έρχεται σε προφανή αντίθεση με τη δέσμευση που έχει αναλάβει η χώρα μας με βάση το τρίτο μνημόνιο, σύμφωνα με την οποία η ΔΕΗ θα πρέπει να έχει το 2018 μερίδιο αγοράς μικρότερο του 75% και το 2020 μικρότερο του 50%.
Με δεδομένο μάλιστα ότι εάν δεν επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί θα επανέλθει το παλιό σχέδιο για απόσχιση και πώληση σημαντικού ποσοστού της επιχείρησης με τη μορφή της «μικρής ΔΕΗ», τα περιθώρια για ελιγμούς διαφυγής από τις κατευθύνσεις των δανειστών είναι ελάχιστα αν όχι μηδενικά.
Από την άλλη, η μείωση των τιμολογίων ρεύματος δεν είναι μόνον μια κίνηση με σκοπό να περιορίσει τη διαφυγή πελατών (και μάλιστα των καλύτερων) από τη ΔΕΗ. Υπήρξε ταυτόχρονα αποτέλεσμα μιας πολιτικής κατεύθυνσης του υπουργού Περιβάλλοντος Πάνου Σκουρλέτη ο οποίος προφανώς εκτιμά ότι μπορεί να αποτελέσει μια επικοινωνιακά αξιοποιήσιμη «φιλολαϊκή» αντιστάθμιση, τη στιγμή που η κυβέρνηση βρίσκεται απολογούμενη για τα σκληρά μέτρα που νομοθετεί και εφαρμόζει στο πλαίσιο του μνημονίου.
Πως λύνεται, λοιπόν, η δύσκολη εξίσωση που περιλαμβάνει α) την ανάγκη μείωσης των τιμολογίων, β) την διευκόλυνση των εναλλακτικών προμηθευτών προκειμένου να καλυφθεί η υποχρέωση προσαρμογής στο στόχο αποδυνάμωσης των μεριδίων της ΔΕΗ, και γ) δύο ακόμα παραμέτρους που επιβαρύνουν τους προμηθευτές, δηλαδή την κάλυψη μέρους των ελλειμμάτων του Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ που σήμερα καλύπτει το ΕΤΜΕΑΡ και την κάλυψη των ΑΔΙ που εισπράττουν οι ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες;
Σύμφωνα με εκτιμήσεις παραγόντων του χώρου, η εξίσωση αυτή επιδέχεται μιας -μόνο- λύσης, η οποία δεν είναι άλλη από το να εφαρμοστούν κατά τρόπο αποτελεσματικό οι δημοπρασίες τύπου NOME.
Κρίσιμο ζήτημα η τιμή εκκίνησης
Πρακτικά, από τον τρόπο εφαρμογής του NOME που νομοθετήθηκε με το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο, εξαρτάται αν, παρά τη μείωση των τιμολογίων της ΔΕΗ και παρά τις άλλες επιπλέον υποχρεώσεις των προμηθευτών, οι τελευταίοι θα μπορέσουν να βγούν στην αγορά με ανταγωνιστικά τιμολόγια και να κερδίσουν μερίδια. Χωρίς την υλοποίηση δημοπρασιών κατά τρόπο καταλυτικό, η απελευθέρωση της αγοράς δεν θα βάδιζε απλώς με χαμηλότερους ρυθμούς αλλά θα έμενε ακίνητη.
Το κρίσιμο ζήτημα από το οποίο θα αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα των δημοπρασιών τύπου NOME είναι φυσικά η τιμή εκκίνησης. Δεν είναι το μόνο, υπάρχουν κι άλλα σημαντικά (για παράδειγμα ποιο ποσοστό της ενέργειας που πουλάει μπορεί κάποιος προμηθευτής να αγοράσει από τη δημοπρασία, πότε θα καταβάλλονται τα χρήματα κ.λπ.) αλλά είναι το βασικότερο και καθοριστικότερο.
Ως το τέλος Ιουνίου θα πρέπει να έχει εκδοθεί η κοινή υπουργική απόφαση (μετά από γνώμη της ΡΑΕ) που θα καθορίζει με πλήρη λεπτομέρεια τη διαδικασία για τα ΝΟΜΕ, και βεβαίως την κατώτατη τιμή.
Η μεθοδολογία, με βάση το νόμο, θα λάβει υπόψη τα μεταβλητά κόστη των λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ και θα καθορίζει την αναλογία μείγματος λιγντικής και υδροηλεκτρικής παραγωγής. Ο νόμος καθορίζει και το τι θεωρείται ως μεταβλητό κόστος των λιγνιτικών της ΔΕΗ (κόστη ορυχείων, κόστος αγοράς καυσίμων από τρίτους, ειδικό τέλος λιγνίτη, ειδικό κόστος εκκίνησης, μεταβλητά κόστη λειτουργίας και συντήρησης, κόστη αγοράς δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων).
Παρότι ο νόμος περιγράφει τα μεταβλητά κόστη κι έτσι είναι μικρό το εύρος των αποκλίσεων (και των εκπλήξεων) που μπορεί να υπάρξουν, η αγορά περιμένει εναγωνίως την Κοινή Υπουργική Απόφαση.
Προεξοφλεί χαμηλή τιμή εκκίνησης
Ωστόσο, η χθεσινή κίνηση της ΔΕΗ να κάνει μεγάλη μείωση κατά 15% στα τιμολόγια (και όχι 10% όπως ήταν η αρχική πρόθεση) «φωτογραφίζει» και την τιμή εκκίνησης των δημοπρασιών τύπου NOME. Με δεδομένο ότι η τιμή εκκίνησης, για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, πρέπει να δίνει τη δυνατότητα στους προμηθευτές να ανταγωνιστούν αποτελεσματικά τα (μειωμένα κατά 15%) τιμολόγια της ΔΕΗ και να αυξήσουν τα μερίδιά τους, θεωρείται βέβαιον ότι θα καθοριστεί πολύ χαμηλότερα από τα επίπεδα στα οποία κινείται σήμερα η Οριακή Τιμή Συστήματος.
Πρέπει να σημειωθεί, τέλος, ότι η πρώτη δημοπρασία θα πρέπει να γίνει μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου, και η φυσική παράδοση των προϊόντων θα γίνει εντός του τέταρτου τριμήνου του 2016. Αυτό σημαίνει ότι το Σεπτέμβριο, με ξεκαθαρισμένο το τοπίο, θα ξεκινήσει ουσιαστικά η μεγάλη μάχη του ανταγωνισμού στη λιανική του ρεύματος.
Εν τω μεταξύ βέβαια, ενόψει του σκληρού ανταγωνισμού του Φθινοπώρου, η ΔΕΗ με τα μειωμένα τιμολόγια θα έχει καταφέρει να κρατήσει πάνω – κάτω τα σημερινά μερίδιά της και να «μαζέψει» τις διαρροές, πληρώνοντας ωστόσο βαρύ τίμημα στο σημείο που πονάει περισσότερο: Τη ρευστότητα που της δίνουν οι καλοπληρωτές…energypress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου