Του Γ. Αγγέλη
Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο ΟΔΔΗΧ προκειμένου να μείνει σταθερός στην επιτυχή στρατηγική του μέχρι σήμερα είναι... παράδοξες. Η διεθνής συγκυρία αυξάνει τις πιέσεις για ενισχυμένη ζήτηση, η οποία πολλαπλασιάζεται κατακόρυφα μετά την θετική "έκπληξη” της Fitch με την αναβάθμιση του αξιόχρεου του ελληνικού χρέους σε "ΒΒ”.
Κρίσιμο ρόλο στην εξέλιξη αυτή έπαιξε και η πρόσφατη έκδοση του 30ετούς ομολόγου με το οποίο το ελληνικό δημόσιο εξαγόρασε επιτυχώς και με αμοιβαίο όφελος τις "εκκρεμότητές” του με τα ομόλογα της Εθνικής Τράπεζας.
Όπως παραδέχονται στο επιτελείο του ΟΔΔΗΧ, η πίεση της αγοράς για την απορρόφηση του επικείμενου δεκαπενταετούς συρρικνώνει τα επίπεδα του επιτοκίου με το οποίο θα εκδοθεί, σε ποσοστά που είναι πολύ χαμηλότερα από εκείνα που θα ήταν ωφέλιμα για τη διατήρηση μιας σταθερής τάσης βελτίωσης.
Εν ολίγοις η ασφυκτική ζήτηση των "ελάχιστων” προς έκδοση ομολόγων οδηγεί σε επιτόκια πολύ χαμηλότερα από εκείνα τα οποία επιδιώκει και θέλει ο ΟΔΔΗΧ, προκαλώντας μία κλίση της καμπύλης αποδόσεων πολύ μεγαλύτερη και ταχύτερη από την επιδιωκόμενη μεσο-μακροπρόθεσμα.
Ο λόγος αυτής της "επίσπευσης” από την πλευρά των αγορών είναι η βεβαιότητα για τη συνέχιση των πολιτικών ποσοτικής χαλάρωσης από τις μεγάλες κεντρικές τράπεζες, που έχει ως συνέπεια ακόμα μεγαλύτερη πτώση αποδόσεων.
Η τάση αυτή καθιστά περιπτώσεις όπως τα ελληνικά ομόλογα –αλλά και τα ιταλικά που συνδέονται με διαφορετικό είδος κινδύνου– αντικείμενο υψηλής ζήτησης, τόσο υψηλής που να ξεπερνά τις επιδιώξεις της "στρατηγικής” του ΟΔΔΗΧ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οτιδήποτε κάτω από το 1,9% ως απόδοση θα ήταν εξαιρετικά θετικό "γενικά” για το ελληνικό χρέος και θα επιβεβαίωνε την –κατά πολλούς– "βιαστική” κίνηση της Fitch.
Το πρόβλημα –όπως ακούγεται τα τελευταία 24ωρα– είναι ότι μία ισχυρή διολίσθηση κάτω από το επίπεδο αυτό ενδέχεται να είναι κάτι που δεν θα μπορέσει να αποφύγει ο ΟΔΔΗΧ...
Μια περισσότερο συγκρατημένη διολίσθηση των αποδόσεων για το ΥΠΟΙΚ και τον ΟΔΔΗΧ, είναι πολύ σημαντική.
Και αυτό γιατί από την πλευρά του ελληνικού δημοσίου το μεγάλο στοίχημα μέσα στο 2020 είναι η έμμεση διαμόρφωση και διασφάλιση ενός περιβάλλοντος προσφοράς και ζήτησης τίτλων χρέους, που θα επιτρέψει την "απορρόφηση” σε καλά επίπεδα τιμών των τίτλων που θα προκύψουν από τα μέσα του έτους και μετά από τις "τιτλοποιήσεις” του "Ηρακλή”. Και αυτό είναι κάτι που δεν αφορά μόνο τις τράπεζες και τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας συνολικά αλλά και το δημόσιο το οποίο θα έλθει ως εγγυητής στο senior κομμάτι των εκδόσεων. Με άλλα λόγια ο σχεδιασμός του ΟΔΔΗΧ στοχεύει να διαμορφώσει σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα το καλύτερο δυνατό περιβάλλον για τις εκδόσεις αυτές.
Το δεύτερο σκέλος της στρατηγικής του ΥΠΟΙΚ/ΟΔΔΗΧ που επηρεάζεται από την ταχύτητα διολίσθησης των αποδόσεων των κρατικών ομολόγων είναι η συζήτηση για την αναθεώρηση του ύψους των πρωτογενών πλεονασμάτων βραχυμεσοπρόθεσμα, που θα καθορίζεται από το μέσο επιτόκιο δανεισμού του ελληνικού δημοσίου μακροπρόθεσμα.
Τα "ποσοστά” που θα προκύψουν από τον επανυπολογισμό αυτό θα αρχίσουν να γίνονται συγκεκριμένα μετά τον Απρίλιο.
Μέχρι στιγμής η πλέον συντηρητική μέθοδος υπολογισμού δίνει – σύμφωνα με στελέχη της Κομισιόν – ένα περιθώριο που ήδη ξεπερνά το 0,5% με βάση τα στοιχεία του 2019. Οι εκτιμήσεις για το 2020 έχουν ήδη υπερβεί τις προσδοκίες...
Βέβαια η πίεση των αγορών είναι ασφυκτική και τα εργαλεία που διαθέτει ο ΟΔΔΗΧ για να διαχειρισθεί αυτή την "θετική” πίεση είναι δύσκολο να ελέγξουν το μέγεθος των απαιτήσεων της αγοράς.
Η "νομιμοποίηση” αυτού του "gap” είναι πολύ πιθανό να επισπεύσει και άλλες κινήσεις, στην κατεύθυνση αυτής που υποχρεώθηκε να ακολουθήσει η Fitch και όχι μόνο από τον ιδιωτικό θεσμικό τομέα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου