Από την άλλη πλευρά, καλείται τώρα η διοίκηση της ΔEΗ να προστατεύσει τα συμφέροντα της, με την είσπραξη των υπολοίπων χρεών της Χαλυβουργίας από τον Αύγουστο του 2021 έως σήμερα. Μεταξύ των δύο μερών σοβεί από το 2016 διαμάχη, για την υπογραφή σύμβασης προμήθειας, όπως έχουν πράξει όλοι οι πελάτες της υψηλής και της μέσης τάσης.
Επί της ουσίας, η Χαλυβουργία Ελλάδος παίρνει ρεύμα από τη ΔEΗ ακόμη και σήμερα, με τιμές που κρίνει η ίδια ότι πρέπει να καταβάλει, πληρώνει, δηλαδή, αυτό που θεωρεί «δίκαιο», ενώ η πλευρά της Επιχείρησης εμφανίζεται ανίσχυρη να υποχρεώσει τη βιομηχανία να υπογράψει σύμβαση, σε αντίθεση με ό,τι εφάρμοσε και ισχύει για τους άλλους πελάτες της.
Σύμφωνα με την 242/2022 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, την οποία έχει στη διάθεση του το Euro2day.gr, τα χρέη της Χαλυβουργίας Ελλάδος προς τη ΔEΗ ως τις 31/7/2021 ανέρχονταν σε 81.949.230 ευρώ. Το δικαστήριο επικύρωσε την ένδικη Συμφωνία Εξυγίανσης που υπέγραψε η Χαλυβουργία με τους πιστωτές της και στο πλαίσιο της «κουρεύτηκαν» κατά 87% οι οφειλές αυτές. Απομειώθηκαν κατά 71.295.830 ευρώ και τα υπόλοιπα 10.653.400 ευρώ η βιομηχανία υποχρεώνεται να τα καταβάλει στη ΔEΗ σε 36 ισόποσες άτοκες τριμηνιαίες δόσεις.
Ας σημειωθεί ότι η ΔEΗ δεν είχε υπογράψει τη Συμφωνία Εξυγίανσης. Αντίθετα, βρισκόταν, για πολλοστή φορά κατά την τελευταία 7ετία, σε διαπραγματεύσεις με τη Χαλυβουργία Ελλάδος για την υπογραφή σύμβασης προμήθειας.
Στην παρέμβαση της Επιχείρησης κατά τη δικάσιμο της υπόθεσης, όπως αναφέρεται στην απόφαση, η βιομηχανία, χωρίς να ενημερώσει τη ΔEΗ, το ίδιο διάστημα διαπραγματευόταν με άλλους πιστωτές της την υπογραφή της Συμφωνίας Εξυγίανσης. Η ΔEΗ πληροφορήθηκε την ύπαρξη της λίγο πριν από τη συζήτηση της κρινόμενης αίτησης της Χαλυβουργίας.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Στις 29 Οκτωβρίου 2021 η Χαλυβουργία Ελλάδος υποβάλει στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών αίτηση για την επικύρωση της Συμφωνίας Εξυγίανσης της, που υπέγραψε στις 27 Οκτωβρίου 2021 με πιστωτές της (τράπεζες, κλπ). Η αίτηση ήρθε στο ακροατήριο στις 12 Ιανουαρίου 2022, η θετική απόφαση του δικαστηρίου εκδόθηκε στις 25 Μαΐου 2022 και δημοσιεύτηκε στις 15 Ιουνίου 2022.
Στην αίτηση της η βιομηχανία υποστηρίζει ότι «έχει περιέλθει σε ιδιαίτερη δυσμενή οικονομική κατάσταση τα τελευταία χρόνια, λόγω πτώσης του περιθωρίου μεικτού κέρδους, ως απόρροια του έντονου ανταγωνισμού στον κλάδο δραστηριοποίησης της, αλλά και της επιβάρυνσης της με υψηλά χρηματοοικονομικά έξοδα κατ’ έτος, λόγω υψηλού δανεισμού της, της απαξίωσης των αποθεμάτων της, αλλά και της πληθώρας επισφαλών απαιτήσεων». Στην τριετία 2018-2020 οι ζημίες της Χαλυβουργίας αθροιστικά ήταν κοντά στα 30 εκατ. ευρώ.
Ωστόσο, όπως περιγράφει η ίδια, δεν έχει περιέλθει σε παύση πληρωμών, συνεπώς, λόγω του μεγέθους της, της οικονομικής σημασίας που έχει και τις προοπτικές της αγοράς, που προσδοκάται να ανακάμψει λόγω των έργων του Ταμείου Ανάκαμψης και της οικοδομικής δραστηριότητας, κατάφερε να υπογράψει με τους πιστωτές της τη Συμφωνία Εξυγίανσης, με την οποία επιδιώκεται η βιωσιμότητα της, η συνέχιση των δραστηριοτήτων της, η διατήρηση των θέσεων εργασίας, «χωρίς οι πιστωτές να φέρονται σε δυσμενέστερη θέση από εκείνη στην οποία θα βρίσκονταν σε περίπτωση βίαιης ρευστοποίησης, κυρίως, μέσω της αναδιάρθρωσης της σε βάρος της απαίτησης από Κοινό Ομολογιακό Δάνειο και της μεταβίβασης μέρους του ενεργητικού της σε εταιρία συμφερόντων ενός εκ των συμβαλλομένων πιστωτών της».
Η ΔEΗ ήταν η κύρια παρεμβαίνουσα κατά την εκδίκαση της υπόθεσης. Χρεώνει, καταρχάς, στη Χαλυβουργία Ελλάδος κακοπιστία και παραβίαση των χρηστών ηθών, διότι «πίσω από την πλάτη της» ετοίμαζε την ένδικη Συμφωνία. Όταν εκκρεμούσε, όπως κατέθεσε στο δικαστήριο, από 1/1/2016 η σύναψη σύμβασης προμήθειας.
Στα τέλη του 2020 η ΔEΗ στέλνει επιστολή στη Χαλυβουργία και της ζητά να διευθετήσει τα ληξιπρόθεσμα χρέη της, όπως και να υπογράψει σύμβαση. Η βιομηχανία απορρίπτει εγγράφως τα αιτήματα της ΔEΗ, ωστόσο, με επιστολή της, τον Μάρτιο του 2021, δηλώνει ότι είναι έτοιμη να διαπραγματευτεί και την κάλυψη των ληξιπρόθεσμων και την υπογραφή σύμβασης. Πράγματι, τα δύο μέρη κάθονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Σε αυτό, όμως, το διάστημα, όπως αναφέρει η ΔEΗ, η Χαλυβουργία πέτυχε να πάρει στα χέρια της τη Συμφωνία Εξυγίανσης της.
Η βιομηχανία αρνείται, όπως λέει η ΔEΗ, ότι έχει αποδεχθεί την τιμολόγηση της σύμφωνα με τους τιμοκαταλόγους της περιόδου 2016-2020, βάσει των οποίων κλήθηκαν να πληρώσουν το ρεύμα άλλοι πελάτες της ΔEΗ. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της τελευταίας, το κόστος για την προμήθεια ρεύματος προς τη Χαλυβουργία στο 10μηνο Ιανουάριος-Οκτώβριος 2021 ανήλθαν σε 24.327.386 ευρώ, από τα οποία έχουν καταβληθεί τα 9.660.000 ευρώ. Η βιομηχανία από την πλευρά της θεωρεί ότι μέχρι και τις 31/7/2021 πλήρωσε στη ΔEΗ περί τα 8 εκατ. ευρώ.
Με τη δημοσίευση της απόφασης γίνονται εφαρμοστά όσα επιτάσσει. Μέχρι αυτήν την ημερομηνία, δηλαδή, ως τις 15 Ιουνίου, ίσχυαν και τα προληπτικά μέτρα που διατάχθηκαν από το δικαστήριο, μεταξύ των οποίων, να μην προβεί η ΔEΗ σε διακοπή ηλεκτροδότησης της Χαλυβουργίας.
Το δικαστήριο έκρινε ότι οι απαιτήσεις της ΔEΗ από 1ης Αυγούστου 2021 έως την ημερομηνία δημοσίευσης της απόφασης δεν ρυθμίζονται με τη Συμφωνία Εξυγίανσης και η Χαλυβουργία οφείλει να τις αποπληρώσει κανονικά. Μάλιστα, αναγνωρίζει στη ΔEΗ το δικαίωμα να προτείνει τους όρους προμήθειας ύστερα από διαπραγματεύσεις με τη βιομηχανία, η οποία, όπως επισημαίνεται, θα πρέπει να τους κάνει αποδεκτούς.
«Το Δικαστήριο» αναφέρεται κατηγορηματικά, «στερείται εξουσίας να επέμβει στην ιδιωτική αυτονομία των μερών». Με άλλα λόγια, μπορεί η ΔEΗ να απώλεσε πολλά εκατομμύρια από την προμήθεια ρεύματος προς τη Χαλυβουργία, σε μια περίοδο, μάλιστα, που νοικοκυριά και μικρές επιχειρήσεις «στενάζουν» από τα τιμολόγια ηλεκτρισμού, χωρίς διέξοδο, ωστόσο, το δικαστήριο της δίνει τη δυνατότητα να ασκήσει όλα τα νόμιμα μέσα, για να εξασφαλίσει την είσπραξη των οφειλομένων από τη βιομηχανία και να υπογράψει σύμβαση προμήθειας.
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι εκτός από τη ΔEΗ, η Χαλυβουργία είχε χρέη και προς την ΕΠΑ Θεσσαλονίκης-Θεσσαλίας, συνολικού ύψους 935.293 ευρώ, από τα οποία τα 272.837 ευρώ είναι εξασφαλισμένα με εμπράγματες ασφάλειες και τα 662.456 ευρώ είναι ανέγγυα οφειλή. Το ενέγγυο τμήμα προβλέπεται να αποπληρωθεί μέσα σε εννέα χρόνια, με τριμηνιαίες δόσεις. Το ανέγγυο, που είναι το μεγαλύτερο, «κουρεύτηκε», επίσης, κατά 87%, απέμειναν, δηλαδή, 86.119 ευρώ, τα οποία ορίστηκε να καταβληθούν σε 36 ισόποσες άτοκες δόσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου