Αυτή τη στιγμή εάν προστεθούν τα τεχνικά ελάχιστα των λιγνιτικών, των υδροηλεκτρικών αλλά και των ΑΠΕ, φτάνουμε η ισχύς των μονάδων που έχουν προτεραιότητα να ξεπερνά τη ζήτηση: σε κάποιες ώρες της ημέρας αυτή τη στιγμή η ζήτηση πέφτει κάτω και από τα 4500MW. Πρακτικά δηλαδή δεν υπάρχει αγορά!
Όπως εξηγούν αρμόδιοι παράγοντες, οι οποίοι βρίσκονται κοντά στις διεργασίες που συντελούνται αυτήν την περίοδο σε αρχικό στάδιο για τον ανασχεδιασμό της αγοράς, παρόμοια φαινόμενα δεν παρατηρούνται μόνο στην Ελλάδα: αντίστοιχες καταστάσεις υπάρχουν και σε άλλες αγορές όπως η γερμανική, μόνο που εκεί υπάρχουν άλλοι μηχανισμοί, όπως για παράδειγμα οι αρνητικές προσφορές, που δίνουν άλλη διάσταση και άλλη δυναμική στην αγορά σε όλο το φάσμα της: από τους παραγωγούς, μέχρι τους προμηθευτές και τους καταναλωτές (μεγάλους και οικιακούς).
Στο «κουβάρι» των προβλημάτων της αγοράς ηλεκτρισμού βεβαίως, εντάσσεται και το θέμα της αντιμετώπισης των ελλειμμάτων των ΑΠΕ, όπου πάντα παραμένει στο τραπέζι η δραστική περικοπή των τιμών: δεν μπορεί να είναι ετεροβαρή τα μέτρα, απέναντι στο “pacta sunt servant” υπάρχει πάντα ο όρος της δραστικής αλλαγής των συνθηκών.
Στο κάδρο των αλλαγών μπαίνουν παράλληλα και άλλα θέματα όπως το κόστος του φυσικού αερίου. Διότι μπορεί αυτή τη στιγμή να υπάρχουν φωνές οι οποίες προτείνουν να οδηγηθούν οι μονάδες του φυσικού αερίου εκτός αγοράς, προκειμένου όπως υποστηρίζουν να γίνει πιο «οικονομικό» το σύστημα, η άποψη αυτή ωστόσο δε λαμβάνει υπόψη της το γεγονός ότι ακόμη και εάν σταματούσαν να λειτουργούν όλες οι μονάδες αερίου, το κόστος δε θα έφευγε από το σύστημα αφού θα ενεργοποιούνταν οι ρήτρες take or pay.
Επίσης επί τάπητος έχει μπει – το τελευταίο διάστημα πιο επιτακτικά – το θέμα του ανοίγματος των διασυνδέσεων αλλά και της δυνατότητας σύναψης διμερών συμβάσεων, ως μηχανισμοί – δυνατότητες για την ελάφρυνση του κόστους για τους τελικούς καταναλωτές κυρίως για τους μεγάλους και ενεργοβόρους.
Για να υπάρξει λύση στο γόρδιο δεσμό της αγοράς απαιτείται ένας συνολικός ανασχεδιασμός με μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα, τονίζουν πηγές της αγοράς. Και βέβαια όλες οι πιθανότητες παραμένουν ανοιχτές. Είναι χαρακτηριστικό, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, ότι έχει προταθεί – και δεν μπορεί να αποκλειστεί και ως ενδεχόμενο – να ζητηθεί από την ΕΕ μια μικρής διάρκειας αναστολή στις υποχρεώσεις για άνοιγμα της αγοράς, λόγω έκτακτων συνθηκών (πχ μέχρι την εφαρμογή του target model στο τέλος του 2015). Η αναστολή αυτή, θα μπορούσε να ζητηθεί να συνοδευτεί με μια μορφή ρύθμισης των ενεργειακών τιμών για τον καταναλωτή, ο οποίος καλείται να διαχειριστεί τις σφοδρές επιπτώσεις της κρίσης.
Στο ίδιο κάδρο βεβαίως μπαίνει και η αγορά του φυσικού αερίου και οι υψηλές τιμές που παρουσιάζονται στην ελληνική αγορά: θα πρέπει να δούμε γιατί είναι τόσο ακριβό το αέριο και τι μπορεί να γίνει για να μειωθεί η τιμή του, είτε μέσω των διαπραγματεύσεων με τους Ρώσους, είτε με τη μείωση της φορολογίας ή ακόμη και με τη σταδιακή κατάργηση των μονοπωλίων στην προμήθεια. Έτσι εάν γνωρίζουμε ποια θα είναι η τιμή του αερίου, θα μπορούμε να αποφασίσουμε ποια θα είναι η θέση των μονάδων φυσικού αερίου στο μελλοντικό ενεργειακό μείγμα, ανάλογα με την οικονομικότητά τους.
Θυμίζουμε ότι το ΥΠΕΚΑ έχει εξαγγείλει την εκπόνηση μελέτης και τη διεξαγωγή διαλόγου για το ενεργειακό μείγμα και τη νέα μορφή της αγοράς ενέργειας τα επόμενα χρόνια που θα περιλαμβάνει διαφορετικά σενάρια για τη ζήτηση, θα λαμβάνει υπόψη τους στόχους για την εξοικονόμηση, θα εισάγει τον παράγοντα οικονομικότητα και θα εξετάζει και νέες παράμετρους όπως η άρση της απαγόρευσης για το λιθάνθρακα και οι εξελίξεις στο μέτωπο των υδρογονανθράκων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου