Ο ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΖΟΣ ΓΡΑΦΕΙ
Για να γίνει πραγματικότητα η έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ισχύσουν τρεις, τουλάχιστον, προϋποθέσεις:
1. Να σχεδιαστεί, τυπωθεί και τεθεί σε ικανοποιητική φυσική κυκλοφορία το νέο νόμισμα
2. Να έχουν προσαρμοστεί και να λειτουργούν συμβατά και απροβλημάτιστα με το νέο νόμισμα, τα πληροφοριακά συστήματα ολόκληρης της χώρας
3. Να υπάρχει πλήρες νομικό πλαίσιο που να καθορίζει (και προστατεύει) την νέα νομισματική πολιτική και να οριοθετεί την λειτουργία των εσωτερικών αγορών.
Ακούγονται αρκετά απλές σαν προϋποθέσεις αλλά δεν είναι. Αντίθετα αποτελούν τρία τιτάνια projects που πρέπει να συνδυαστούν, να εξελιχθούν και τελικά να λειτουργήσουν ταυτόχρονα σαν ένα ενιαίο, πρωτοφανών διαστάσεων, έργο. Έργο που θα πρέπει να υλοποιηθεί υπό άκρα μυστικότητα. Για λόγους αποφυγής κερδοσκοπίας και άλλων περιπλοκών που μπορεί να φτάσουν μέχρι και την φυσική ασφάλεια του πληθυσμού. Ας δούμε μερικές μόνο λεπτομέρειες του πρώτου.
Για να σχεδιαστεί ένα νέο χαρτονόμισμα ή κέρμα απαιτείται η συνεργασία πάρα πολλών ανθρώπων και οργανισμών. Ειδικοί γραφίστες, ειδικοί χαρακτηριστικών ασφαλείας, ειδικοί τυπογράφοι, ειδικοί μετάλλων, ειδικά υλικά κ.ο.κ. Ο κατάλογος των ειδικών απαιτήσεων είναι εξαιρετικά μακρύς. Μόλις για ένα κέρμα ή χαρτονόμισμα και χωρίς καμία ιδιαίτερη απαίτηση μυστικότητας, πέραν από την μορφολογία των χαρακτηριστικών. Εδώ όμως συζητάμε για επτά νέα κέρματα και έξι χαρτονομίσματα, τουλάχιστον. Με απαίτηση απόλυτης μυστικότητας. Και τον χρόνο υλοποίησης να είναι ο δεύτερος πιο κρίσιμoς παράγοντας. Είναι εφικτό; Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έχει ξαναγίνει. Όσοι θυμούνται την εισαγωγή του ευρώ πριν από δεκατέσσερα χρόνια, θα πρέπει να θυμούνται πως η σχετική προετοιμασία διήρκεσε πάνω από ένα χρόνο. Πάντα χωρίς απαίτηση μυστικότητας, πέραν των ειδικών χαρακτηριστικών. Οι περισσότερες εκτιμήσεις χρόνου για την περίπτωση της Ελλάδας μιλούν για έξι μήνες. Ο Έλληνας ΥΠΟΙΚ, απαντώντας σε υποθετική ερώτηση, έχει μιλήσει για πέντε. Πιστεύτε πως είναι δυνατόν;
Μήπως υπάρχουν εναλλακτικές; Ναι, σαφώς υπάρχουν. Μία είναι να ανακοινωθεί η έξοδος, να τεθεί άμεσα σ’ εφαρμογή το νομικό πλαίσιο και να λειτουργήσει η χώρα χωρίς δικό της φυσικό νόμισμα για διάστημα μηνών. Μέχρι να είναι έτοιμες ικανοποιητικές ποσότητες του νέου νομίσματος. Προσπαθήστε να το φανταστείτε. Στην καλύτερη περίπτωση θα δημιουργηθεί τεράστια, παράλληλη της κανονικής, ανταλλακτική οικονομία. Πράγμα που σημαίνει τεράστια απώλεια εσόδων για το κράτος. Σε μια εποχή που θα τα έχει ανάγκη, περισσότερο από ποτέ. Στην χειρότερη; Θα υπάρξει αχαλίνωτη κερδοσκοπία και εκμετάλλευση απ’ όσους διαθέτουν μετρητά σε ευρώ. Εύκολα καταλαβαίνει κανείς πως αυτή η εναλλακτική αποτελεί ουτοπία.
Άλλες εναλλακτικές δεν υπάρχουν; Βέβαια. Υπάρχει η δημιουργία αποκλειστικά ηλεκτρονικού νομίσματος. Με χρήση αλγορίθμων τύπου bitcoin και καθιστώντας υποχρεωτική την χρήση πιστωτικής ή χρεωστικής κάρτας για όλες ανεξαιρέτως τις συναλλαγές. Με χρήση μηχανημάτων POS, smartphones κλπ. Αυτή η εναλλακτική, εκτός από λύση στην φυσική κυκλοφορία, θα ήταν και η ιδανική για τα δημόσια έσοδα, καθώς θα μηδένιζε την φοροδιαφυγή. Δυστυχώς όμως συναντά σοβαρά νομικά εμπόδια. Επιπέδου συνταγματικότητας, απ’ ότι λένε οι νομικοί. Ακόμη όμως και αν αυτά μπορούσαν να ξεπεραστούν, η ακραία αρνητική στάση της Ελληνικής κοινωνίας όσες φορές συζητήθηκε στο πρόσφατο παρελθόν, την καθιστά ανεφάρμοστη.
Τα παραπάνω αποτελούν μόνο ένα μέρος αυτών που χρειάζεται να γίνουν ώστε να εκπληρωθεί η πρώτη προϋπόθεση, η κανονική φυσική κυκλοφορία της «δραχμής». Αλλά από αυτά και μόνο, εύκολα καταλαβαίνει κανείς το μέγεθος, τα προβλήματα και τις, ουσιαστικά, αξεπέραστες δυσκολίες, που παρουσιάζει το έργο. Όταν το επιτρέψει η επικαιρότητα, θα δούμε τις άλλες δύο προϋποθέσεις.
Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr
Υ.Γ. Χθες είχαμε ένα μπαράζ δηλώσεων από τους Ευρωπαίους ηγέτες. Δηλώσεων ανησυχίας. Η Ελληνική αντίδραση; Δια στόματος του πρωθυπουργού, από το βήμα της Βουλής. Μονομερής ενέργεια με ψήφιση νομοσχεδίου χωρίς έγκριση, παρά την ρητή δέσμευση που έχει αναληφθεί από την παρούσα κυβέρνηση. Ίσως φταίει η «δημιουργική ασάφεια». Άλλα έχει καταλάβει η Ελληνική κυβέρνηση και άλλα οι εταίροι. Ίσως πάλι, κάποιοι να έχουν στο μυαλό τους την ρήξη. Μπορεί να είναι οι Ευρωπαίοι αυτοί; Μα το είπαν ακόμη και χθες. Θα την αποφύγουν, αν μπορούν. Σε κάθε περίπτωση, είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς με ποιόν τρόπο εξασφαλίζεται το γέμισμα των άδειων ταμείων με αντιδράσεις σαν την Ελληνική. Η κατάσταση μοιάζει όλο και πιο πολύ μ’ εκείνη του χαρτοπαίκτη που αναρωτιέται γιατί αδυνατεί να εντοπίσει το «κορόιδο» στο τραπέζι. Ξέρετε, εκείνον που στο τέλος θα μείνει άφραγκος. Και που δεν είναι ποτέ αυτός που έχει το πιο γεμάτο πορτοφόλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου