«Το λογικό επιχείρημα για την έξοδο από την ευρωζώνη είναι η ευκαιρία να μην είσαι τόσο χαζός».
Ένας από τους βασικούς αρθρογράφους της εφημερίδας Financial Times (FT), o Β. Μινχάου, βασικός υποστηρικτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ομολογεί ότι πλέον έχει πλέον… στρίψει και είναι υπέρ της εξόδου από το ευρώ ως μόνη λύση στο «ελληνικό αδιέξοδο» -και όχι μόνο.
«Στο μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής μου ήμουν φιλοευρωπαίος και υποστηρικτής της νομισματικής ένωσης», γράφει στους FT. «Γίνεται, όμως, όλο και πιο δύσκολο να επιχειρηματολογήσεις υπέρ μίας ένωσης που συμπεριφέρεται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Πάντα ένοιωθα πως ο ευρωσκεπτικισμός ήταν ένα παράλογο ένστικτο. Σήμερα όμως, υπάρχουν απολύτως λογικά επιχειρήματα για να αντιτίθεται κανείς στην ένταξη τόσο στην ευρωζώνη, όσο και στην ίδια την ΕΕ».
Στην ερώτηση που θέτει ο ίδιος: «Θα μπορούσε ποτέ η Ελλάδα να έχει εύλογο συμφέρον για να διεκδικεί την έξοδό της από την ευρωζώνη; Η έμφαση πρέπει να δοθεί στις φράσεις «εύλογο συμφέρον» και «διεκδικεί». Η απάντησή μου είναι «ναι». Για μένα, το κυρίαρχο επιχείρημα θα ήταν η απελευθέρωση από ένα ιδιαιτέρως κακό σύνολο εφαρμοζόμενων πολιτικών: φαύλου κύκλου λιτότητας και αποπληθωριστικής νομισματικής πολιτικής».
Ο αρθρογράφος των FT δεν σταματά εδώ. Κάνει τη σύγκριση του πολεμικού κλίματος και των αδιεξόδων που υπάρχει τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ουκρανία.
«Το αντίστοιχο μίας συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός στην οικονομία είναι το rollover του χρέους ενός χρεοκοπημένου κράτους. Στην Ευρώπη είχαμε και τα δύο τις τρεις τελευταίες εβδομάδες. Η οικονομική και πολιτική διπλωματία επικεντρώθηκε αποκλειστικά στην αποτροπή της άμεσης καταστροφής χωρίς στρατηγικό στόχο. Ο κίνδυνος είναι πως Ουκρανία και Ελλάδα θα καταλήξουν δύο χρεοκοπημένα κράτη», υπογραμμίζει ο Β. Μινχάου.
«Κοιτάξτε απλώς που βρίσκεται η Ελλάδα μετά από πέντε χρόνια αντιμετώπισης της κρίσης. Καταγράφει μία από τις χειρότερες πορείες στην οικονομική ιστορία. Ωστόσο, μόλις αποφασίστηκε μία παράταση της ίδιας πολιτικής», προσθέτει ο ίδιος αναλυτής.
«Είναι όμως, αυτό βιώσιμο; Οι πραγματιστές στις καγκελαρίες της Ευρώπης δηλώνουν ότι μπορούν να μετακυλούν εσαεί το χρέος σε πολύ χαμηλά επιτόκια. Λένε πως οικονομικά, αυτό αντιστοιχεί σε διαγραφή του χρέους. Πολιτικά όμως, είναι πολύ ευκολότερη λύση, επειδή δεν χρειάζεται να αναγνωρίσεις ζημίες. Η αντίστοιχη ανακοίνωση σε μία στρατιωτική σύγκρουση θα ήταν: εάν ανανεώνεται συνέχεια η κατάπαυση του πυρός, τότε πρακτικά έχεις ειρήνη».
Όπως επισημαίνει ο Β. Μινχάου: «Αυτού του τύπου τα επιχειρήματα δεν είναι μόνο ανήθικα, αλλά και ανειλικρινή. Επίσης δεν λειτουργούν. Ενώ παίζουν αυτό το παιχνίδι της παράτασης και της προσποίησης, η πραγματική οικονομία εκρήγνυται. Η λιτότητα έχει προκαλέσει κατάρρευση των εισοδημάτων και της απασχόλησης».
Και καταλήγει: «Καθώς η πολιτική της ΕΕ γίνεται κυνική και δυσλειτουργική, καθίσταται όλο και πιο δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς τους καλούς από τους κακούς σε αυτές τις συζητήσεις μεταξύ φιλοευρωπαίων και ευρωσκεπτικιστών… Για να ανακτήσει η ΕΕ το ηθικό και πολιτικό της κύρος, θα χρειαστεί να επιλύσει την ελληνική κρίση χρέους, να υπερασπιστεί την Ουκρανία και να χρησιμοποιήσει τα οικονομικά και χρηματοοικονομικά εργαλεία που διαθέτει για να εξασφαλίσει τα δικά της γεωπολιτικά συμφέροντα. Αυτή την στιγμή, η ΕΕ αποτυγχάνει και στα δύο μέτωπα». enikos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου