Δέκα χρόνια και δέκα ημέρες ακριβώς.
Σα να ηταν χθες.
Παιδί ακόμα, είπα στον Σπύρο Ευαγγελάτο:
-Δάσκαλέ μου, θα φύγω από το «Αμφι-Θέατρο». Ξεκινώ στον Σκαι.
Στο «Αμφι-Θέατρο» ως βοηθός σκηνοθέτη ήταν η πρώτη μου δουλειά. Το πρώτο μου όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Το πατρικό μου σπίτι, που άφησα γιατί ερωτεύτηκα.
Κι ο έρωτας ήταν ο Σκάι.
Ο Σκάι στα ξεκινήματά του κι εγώ στα δικά μου. Σαν ποτάμι που χυνόταν στην ανοιχτή θάλασσα. Τόση ορμή.
Ταίριαξα εκεί. Και σιγά-σιγά ζυμώθηκα. [περισσότερα]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου