Αυτό το ερώτημα έχει αρχίσει να τίθεται στους κόλπους του διαχειριστή του συστήματος, ιδιαίτερα μετά την κορύφωση της ρητορικής της αντιπολίτευσης, η οποία αντιτίθεται στο προωθούμενο μοντέλο αποκρατικοποίησης του διαχειριστή, με είσοδο νέου επενδυτή. Κάποιοι όμως στον ΑΔΜΗΕ, φαίνεται ότι παραμέρισαν τις κορώνες περί «εκποίησης των εθνικών δικτύων» (τα ίδια άλλωστε ακούγονταν επί σειρά ετών και για τον ΟΤΕ) και άρχισαν να βάζουν κάτω τι θα σήμαινε πρακτικά για τους εργαζόμενους και την εταιρεία, η επιλογή ΣΥΡΙΖΑ για τον ΑΔΜΗΕ. Στην πραγματικότητα η αντιπολίτευση φαίνεται να προκρίνει ένα μοντέλο νέου ΔΕΣΜΗΕ, ιδιοκτησιακά διαχωρισμένου από τη ΔΕΗ, με μέτοχο το Δημόσιο.
Βεβαίως, κάποιοι φοβούνται μήπως αντί για το Δημόσιο οι μετοχές καταλήξουν στο ΤΑΙΠΕΔ αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Λειτουργικά πάντως, μια τέτοια κίνηση, εκτιμάται ότι θα έφερνε σημαντική εξοικονόμηση στο μισθολογικό κόστος, αφού η κρατικοποίηση σημαίνει «ενιαίο μισθολόγιο» κάτι που φαντάζει σαν εφιάλτης βλέποντας και ακούγοντας τα ισχύοντα στον «κρατικοποιημένο ΛΑΓΗΕ». Με λίγα λόγια, όλοι φοβούνται πλέον τη συνέπεια της «πολιτικής των κρατικοποιήσεων αφού η εξίσωση με τα πλαφόν του Δημόσιου τομέα, εκτιμάται ότι συνεπάγεται ένα σημαντικό «κούρεμα» στους υφιστάμενους μισθούς των εργαζομένων του διαχειριστή. Γι αυτό και όπως ακούω τις τελευταίες ημέρες, οι … «υποστηρικτές» πιθανής κρατικοποίησης του ΑΔΜΗΕ, λιγοστεύουν με γεωμετρικό ρυθμό. Αντίθετα πληθαίνουν οι φωνές των εργαζομένων του ΑΔΜΗΕ, που βλέπουν την είσοδο ιδιώτη στρατηγικού, σαν απεμπλοκή από το πλαφόν που έχει επιβληθεί στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα. Εξακολουθεί βεβαίως να υπάρχει η έντονη ανησυχία για το ασφαλιστικό τους μέλλον.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου