Χρήστος Στεφάνου
Ένα από τα βασικά ερωτήματα σε σχέση με την ελληνική πρόταση που θα συζητηθεί τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες για τους λιγνίτες της ΔΕΗ, είναι κατά πόσο αυτή είναι ελκυστική για τους επενδυτές. Αυτό άλλωστε αποτελεί και έναν από τους όρους που θα πρέπει να πληροί η ελληνική πρόταση ώστε να γίνει δεκτή (οι άλλοι όροι είναι να αντιπροσωπεύει δυναμικό ίσο με το 40%, να είναι ίδιας ποιότητας απόδοσης και διάρκειας ζωής και να επιτρέπει στη ΔΕΗ να είναι βιώσιμη).
Ενόψει λοιπόν της συνάντησης στις Βρυξέλλες την επόμενη Δευτέρα, η ελληνική πλευρά θα πάει στη διαπραγμάτευση με τα στελέχη της ΓΔ Ανταγωνισμού και Ενέργειας, έχοντας στις βαλίτσες συγκεκριμένο ενδιαφέρον από επενδυτικά σχήματα.
Πληροφορίες μιλούν για εταιρείες από την ανατολική Ευρώπη και από χώρες που διαθέτουν και εκμεταλλεύονται ευρέως λιγνιτικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής (ειδικότερα Πολωνία και Τσεχία) αλλά και από την Κίνα. Μάλιστα όπως σημειώνουν αρμόδιες πηγές τα συγκεκριμένα σχήματα δεν σκοπεύουν να κατέβουν αυτόνομα στο διαγωνισμό που θα ακολουθήσει αλλά στοχεύουν σε συνεργασίες με local partners.
Αντίθετα, το καλάθι των μονάδων που σύμφωνα με πήγες της ΔΕΗ καταρτίστηκε έντιμα και χωρίς διάθεση να χειραγωγηθεί ή να υπονομευτεί η διαδικασία, δεν φαίνεται ικανό να προσελκύσει το ενδιαφέρον εταιρειών από την Κεντρική Ευρώπη, όπως φάνηκε ξεκάθαρα και από την ηχηρή απουσία της EdF από την ομάδα των εταιρειών που συνόδευαν τον Ε. Μακρόν την περασμένη εβδομάδα στην Αθήνα. Θεωρητικά η EdF που ήδη δραστηριοποιείται στην Ελλάδα μέσω της Edison είχε κάθε λόγο να δώσει το παρόν και παρότι αρχικά είχε συμπεριληφθεί στη λίστα, τελικά δεν εκπροσωπήθηκε καθόλου και αυτό μόνο τυχαίο δεν ήταν, όπως εκτιμούν κύκλοι της αγοράς.
Στο σημείο αυτό αξίζει να θυμίσουμε και τις αναφορές Μακρόν στο κομμάτι των ιδιωτικοποιήσεων, ο οποίος τόνισε ότι εάν πρέπει να πουληθούν κρατικές εταιρείες και περιουσία, το προτιμότερο είναι να παραμείνουν σε ευρωπαϊκά χέρια, μια δήλωση που ερμηνεύτηκε ως ευθεία αναφορά στις επιθετικές κινεζικές εξαγορές υποδομών και εταιρειών.
Σε κάθε περίπτωση η ύπαρξη ενδιαφερόμενων, έστω και από χώρες της ανατολικής Ευρώπης ή από την Κίνα, δίνει μία διέξοδο στους Έλληνες διαπραγματευτές, οι οποίοι μεταβαίνουν στις Βρυξέλλες προκειμένου να υπερασπιστούν την πρόταση για πώληση του Αμύνταιου και της Μελίτης μαζί με την άδεια για δεύτερη μονάδα στη Φλώρινα αλλά και τα ορυχεία.
Εκτός από το ενδιαφέρον της αγοράς, ΔΕΗ και ΥΠΕΝ θεωρούν ότι πληρούνται και τα υπόλοιπα κριτήρια αφού εκτός από το ποσοστό 40% που αντιπροσωπεύουν οι εν λόγω μονάδες, υπάρχει ευθεία αντιστοίχιση με το εναπομείναν δυναμικό (στις παλιότερες μονάδες του Αγίου Δημητρίου γίνονται σημαντικές επενδύσεις περιβαλλοντικής αναβάθμισης όπως πρέπει να γίνουν και στο Αμύνταιο, ενώ η Μελίτη είναι μια μονάδα ισοδύναμη με τις σύγχρονες της ΔΕΗ σε Μεγαλόπολη και Άγιο Δημήτριο ενώ η άδεια για δεύτερη μονάδα στη Φλώρινα αντιστοιχίζεται με τη νέα μονάδα της Πτολεμαΐδας που θα κρατήσει η ΔΕΗ).
Και βέβαια η πρόταση σύμφωνα με την ελληνική πλευρά δεν οδηγεί σε εξουθένωση τη ΔΕΗ, η οποία εκτιμάται ότι παραμένει “ζωντανή”.
Φυσικά απομένει να φανεί την επόμενη εβδομάδα εάν αυτή η επιχειρηματολογία θα εισακουστεί από τους κοινοτικούς ή εάν θα υπάρξει αντίλογος που θα οδηγήσει σε τροποποιήσεις.
Η πρόταση αυτή δεν είναι δική μας εφεύρεση, είναι αποτέλεσμα της δουλειάς δύο πολύ σοβαρών οίκων, ξεκαθαρίζουν αρμόδιες πηγές του υπουργείου, που επιμένουν ότι το πακέτο δεν αλλάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου