Το πετρέλαιο διέρρευσε στη θάλασσα. Η οικολογική καταστροφή συνέβη. Η Σαλαμίνα πλήρωσε το κόστος της καθυστέρησης και του κακού συντονισμού του κρατικού μηχανισμού. Οι ευθύνες μεγάλες, τα λάθη τεράστια.
Όμως, πίσω από κάθε καταστροφή κρύβεται η ελπίδα που γεννιέται μέσα από τις στάχτες, κάνοντάς μας να ανακτούμε την πίστη μας στην ανθρωπότητα.
Γεννημένη και μεγαλωμένη στη Σαλαμίνα ένιωσα μεγάλη θλίψη για το ναυάγιο που μαύρισε μία από τις παραλίες του νησιού. Τα Σελήνια, μια περιοχή που κάθε καλοκαίρι σφύζει από ζωή, ξαφνικά νέκρωσε και γέμισε από ανθρώπους με μπλε και άσπρες φόρμες οι οποίοι μεταφέρουν μαύρες σακούλες με επικίνδυνα τοξικά απόβλητα.
Σάββατο πρωί πήγα μια βόλτα στη «μαύρη» παραλία της Σαλαμίνας (καμία σχέση με αυτή της Σαντορίνης), και αρχικά ένιωσα θλίψη και δυσφορία τόσο από το θέαμα όσο και από τις αναθυμιάσεις [περισσότερα]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου