Μια παλαιά Εβραϊκή Παροιμία λέει ότι «αντιμέτωπος με την βλακεία, ακόμα και ο ίδιος ο Θεός είναι αβοήθητος». Πριν από κάμποσα χρόνια ο Albert Einstein διατύπωσε το ίδιο θέμα με έναν εξίσου ευρηματικό τρόπο: «Only two things are infinite, the universe and human stupidity, and I’m not sure about the former». Πολύ πρόσφατα, ο επιτυχημένος επιχειρηματίας και δισεκατομμυριούχος Carl Icahn έδωσε μια πιο πρακτική διάσταση στο θέμα λέγοντας: «Some people get rich studying artificial intelligence. Me, I make money studying natural stupidity».
Ολα τα παραπάνω σχετικά με την βλακεία μού ήλθαν στον νου παρακολουθώντας την πρόσφατη συζήτηση σχετικά με ένα νομοσχέδιο που έχει σκοπό να ρυθμίσει την λειτουργία των ταξί, το οποίο διέρρευσε και δημοσιεύθηκε στα «Νέα» την 28η Σεπτεμβρίου 2017. Εχουν γραφτεί πάρα πολλά για το θέμα αυτό. Ολα είναι επικριτικά και επισημαίνουν την οπισθοδρομικότητα του νομοσχεδίου, το οποίο χωρίς καμία αμφιβολία έγινε για ψηφοθηρικούς λόγους. Μάλιστα έχει ξεκινήσει και μια καμπάνια στο Διαδίκτυο για να δηλωθεί η υποστήριξη στην Beat, πρώην Taxitbeat, η οποία θίγεται άμεσα από τις διατάξεις του. Θέλω να δηλώσω από την αρχή την υποστήριξή μου στην Beat. Είμαι από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν την εφαρμογή και την έχω συστήσει σε πολλούς φίλους και γνωστούς. Ηταν αναμφισβήτητα μια χρήσιμη εφαρμογή με διεθνή αποδοχή και είναι ευτύχημα που εξαγοράστηκε από μια πολύ μεγάλη εταιρεία, η οποία θα της εξασφαλίσει ένα λαμπρό μέλλον τουλάχιστον στο εξωτερικό.
Είναι αυταπόδεικτο ότι η προσπάθεια να δικαιολογηθεί μια ανοησία, υποχρεωτικά γίνεται με άλλες μεγαλύτερες ανοησίες. Ετσι, μετά την διαρροή του νομοσχεδίου και την θύελλα που ξεσήκωσε, ακούσαμε τις πλέον απίθανες δικαιολογίες από τον πολιτικά ευέλικτο αρμόδιο υπουργό και τον εμπνευστή του νομοσχεδίου, τον επίσης πολιτικά ευέλικτο συνδικαλιστή Θύμιο. Σκοπεύω να αντικρούσω με επιχειρήματα τις ανοησίες που είδα στον Τύπο σχετικά με το θέμα:
• Αξιολόγηση οδηγών και επιβατών. Μια πρόσφατη ανακοίνωση της ομοσπονδίας λέει: «Ο κ. Δρανδάκης (σημ.: Ιδρυτής του TaxiBeat) πλούτισε από τον ιδρώτα των ταξιτζήδων που τους έβαλε σε κοινή θέα για να επιλέγει ο πελάτης, όπως γίνεται με τις πόρνες στις βιτρίνες στα Red Lights στο Αμστερνταμ». Φαίνεται ότι είναι πάρα πολλοί στην Ελλάδα οι οποίοι είναι αλλεργικοί σε οποιαδήποτε αξιολόγηση. Εχουμε τους δημόσιους υπαλλήλους που αρνούνται κάθε είδους αξιολόγηση και τώρα έχουμε τους ταξιτζήδες που ταυτίζουν όσους αξιολογούνται με τις πόρνες του Αμστερνταμ. Ομως πρόοδος χωρίς αξιολόγηση δεν υπάρχει. Δηλαδή η δυνατότητα που δίνεται στον επιβάτη να αξιολογήσει τον οδηγό και να του δώσει καλή ή κακή βαθμολογία είναι πολύ ισχυρό κίνητρο, ώστε ο οδηγός να διατηρεί το ταξί του καθαρό, να μην καπνίζει και προπαντός να μην έχει στο διαπασών την λαϊκή μουσική ή τον σχολιαστή της αρεσκείας του.
Στο κάτω κάτω όλοι μας αξιολογούμαστε από την πρώτη φορά που υποβάλλουμε ένα βιογραφικό με την φωτογραφία μας και τα προσόντα μας προκειμένου να διεκδικήσουμε μια πρόσληψη. Ακριβώς αυτό κάνει και ο οδηγός που διεκδικεί μια κούρσα. Αξιολογείται για τα προσόντα του, μεταξύ των οποίων είναι και η εμφάνισή του.
Φαίνεται όμως ότι η οποιαδήποτε αξιολόγηση είναι στενά συνυφασμένη με την ιδεολογία. Οπως εύστοχα το διατύπωσε ο Churhill: «The inherent vice of capitalism is the unequal sharing of blessings; the inherent vice of socialism is the equal sharing of miseries». Επιδιώκουμε την εξίσωση της μιζέριας και όχι την διάκριση και την ανταμοιβή των καλυτέρων!
• Προσωπικά Δεδομένα. Αυτή είναι μία από τις αιτιολογίες του πολιτικά ευέλικτου υπουργού μας. Εχω γράψει πολλές φορές ότι ο δείκτης προστασίας στην Ελλάδα είναι πολύ υψηλός και πολλές φορές αναποτελεσματικός. Κανένας δεν υποχρεώνει κάποιον να ενταχθεί στο Beat. Αν ο οδηγός κρίνει ότι η υπηρεσία αυτή τον βολεύει την χρησιμοποιεί, αν δεν θέλει δεν την χρησιμοποιεί. Γιατί πρέπει ο υπουργός μας να ρυθμίσει και αυτή την υπηρεσία. Εδώ στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ο καθένας αναρτά εθελοντικά πολλά προσωπικά δεδομένα γιατί «έτσι θέλει» και «έτσι κρίνει». Μήπως πρέπει να απαγορεύσουμε το Facebook, το Instagram γιατί και εκεί κοινοποιούνται προσωπικά δεδομένα του; Δεν αποκλείεται να το δούμε και αυτό.
• Φορολογία. Εδώ γελάμε! Οπως δήλωσε ο Θύμιος (UBER alles): «... πλέον τα χρήματα που βγάζει το Taxibeat στις πλάτες των οδηγών μας θα πρέπει να φαίνονται, δεν θα μπορούν πλέον να φεύγουν έξω στην Γερμανία, εν μέσω μάλιστα capital controls. Το συζητήσαμε με την πολιτική ηγεσία και συμφωνούν. Τα κέρδη ας τα κάνουν ό,τι θέλουν, αλλά πρώτα θα φορολογηθούν εδώ για τα πάντα». Προσέξτε την ανοησία: Κοπτόμαστε για την φορολογία μιας εταιρείας η οποία εισπράττει ένα μικρό μέρος από την αμοιβή του οδηγού και δεν λέμε κουβέντα για την φορολογία του μεγαλύτερου μέρους που εισπράττει ο ίδιος ο οδηγός. Αυτό σημαίνει συνδικαλισμός. Το συμφέρον του κλάδου στο οποίο συμφώνησε και η πολιτική ηγεσία! Τρομάρα τους.
Οι διάφορες αυτές υπηρεσίες της «συνεργατικής οικονομίας» (Sharing Economy) θα έπρεπε να είναι το όνειρο κάθε φορολογικής αρχής. Εξηγούμαι. Ολες οι συναλλαγές που πραγματοποιούνται στις πλατφόρμες αυτές είναι ηλεκτρονικές και καταγράφονται ηλεκτρονικά, ώστε να μπορεί η φορολογική αρχή να τις φορολογήσει άμεσα με εισπραξιμότητα πρακτικά 100% και μηδενικό κόστος είσπραξης, κάτι που δεν λογαριάζουμε στην Ελλάδα. Δηλαδή, η κυβέρνηση αντί να πολεμά την Taxibeat, θα έπρεπε να συνεργάζεται με αυτή και να παίρνει ηλεκτρονικά από την Taxibeat τον συνολικό τζίρο του κάθε οδηγού για όλες τις κούρσες που έγιναν μέσω της πλατφόρμας και να το προσυμπληρώνει στην φορολογική δήλωση του οδηγού. Αυτή είναι η σωστή αντιμετώπιση της φορολογίας και όλα τα άλλα είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις».
Αυτό το μοντέλο έχει εφαρμοστεί σε άλλες χώρες. Για παράδειγμα, στην Εσθονία, η οποία ήταν η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που «αγκάλιασε» πλήρως την Uber και στην οποία οι κάτοικοί της ζούνε στην ψηφιακή εποχή, όπου το 99% των δημοσίων υπηρεσιών γίνεται ηλεκτρονικά, η Uber αποστέλλει ηλεκτρονικά τα έσοδα των οδηγών Uber στην εφορία και ενσωματώνονται στην φορολογική δήλωση του οδηγού. Επειδή στην Εσθονία η φορολογία είναι ένα flat rate 20%, η εισπραξιμότητα είναι πολύ υψηλή.
• Γιατί δεν θέλουν τις πλατφόρμες. Ενα άλλο σημαντικό πλεονέκτημα από την χρήση ενδιάμεσων στις υπηρεσίες αυτές είναι η συλλογή πολλών δεδομένων (big data). Σε μια πλατφόρμα όπως η Taxibeat, μετά από μερικά χρόνια λειτουργίας έχουν συγκεντρωθεί τόσες πληροφορίες ώστε η διαδρομή από οποιοδήποτε σημείο Α σε κάποιο άλλο σημείο Β έχει γίνει τόσες πολλές φορές ώστε το κόστος της διαδρομής να είναι στατιστικά γνωστό εκ των προτέρων. Ετσι δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσουν τα πειραγμένα ταξίμετρα και οι αυθαίρετες χρεώσεις. Θα δηλώνεις πού θέλεις να πας και θα γνωρίζεις προκαταβολικά το κόστος. Πόσο χρήσιμο είναι αυτό για τον τουρίστα, που είναι το μόνιμο θύμα ορισμένων ταξιτζήδων; Θυσία και ο τουρίστας στον βωμό του Θύμιου (UBER alles)!
• Ψηφοθηρία. Άφησα για το τέλος το θέμα της ψηφοθηρίας. Δηλαδή ότι το νομοσχέδιο γίνεται προκειμένου να εξασφαλίσει η κυβέρνηση την ψήφο του Θύμιου (UBER alles), ο οποίος ισχυρίζεται ότι ελέγχει και καθοδηγεί 1,5 εκατομμύριο ψηφοφόρους! Δώδεκα χιλιάδες είναι τα ταξί στην Αθήνα, εκ των οποίων οι 8.000 έχουν ήδη ενταχθεί στην Beat. Είναι όμως 500.000 Αθηναίοι που χρησιμοποιούν την Beat και είναι πολύ ικανοποιημένοι. Η UBER έχει ένα δισεκατομμύριο πελάτες σε όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και πολλούς Ελληνες οι οποίοι χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες της στο εξωτερικό. Ποιοι πιστεύετε ότι θα νικήσουν; Κανένας δεν κέρδισε πηγαίνοντας κόντρα στην πρόοδο. Η ιστορία με τα φαρμακεία δεν έγινε μάθημα στην κυβέρνηση. Δεν μπορεί ποτέ μια οργανωμένη μειοψηφία να νικήσει την σιωπηλή πλειοψηφία, η οποία πάντα βρίσκει τρόπο να αντιδράσει!
* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου