Του Χάρη Φλουδόπουλου
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που ανακοίνωσε την Παρασκευή η ΔΕΗ, το μερίδιο αγοράς της εταιρείας έχει υποχωρήσει στο 86,7% στα τέλη του 2017, ενώ με βάση τα τελευταία στοιχεία του ΛΑΓΗΕ για το Μάρτιο, η ΔΕΗ είχε πέσει ακόμη περισσότερο στο 82,75%. Οι εταιρείες με τα μεγαλύτερα μερίδια αγοράς εκτός ΔΕΗ είναι οι 3 καθετοποιημένοι όμιλοι (Ήρων, Elpedison, Mytilineos) που αθροιστικά ελέγχουν το 11,1% της αγοράς.
Το υπόλοιπο 6,1% μοιράζεται μεταξύ 10 εταιρειών που ελέγχουν μερίδια από 1,5 έως 0,1%, μεταξύ των οποίων υπάρχει έντονος ανταγωνισμός αλλά και πόλεμος για την απόκτηση μεγαλύτερων μεριδίων που θα αλλάξει την κατάταξη στο μηνιαίο δελτίο που ανακοινώνουν ΛΑΓΗΕ και ΑΔΜΗΕ.
Σε αυτή την επιχειρηματική μάχη πάντως υπάρχουν εταιρείες που κινούνται με σταθερό βηματισμό και αναπτύσσονται σε όλο το φάσμα της αγοράς και σε όλες τις κατηγορίες πελατών της χαμηλής και της μέσης τάσης, αλλά και προμηθευτές που επιλέγουν πιο επιθετικές στρατηγικές, που κάνουν πιο εύκολη την άνοδό τους στα μερίδια, στοχεύοντας σε μεγάλους πελάτες της μέσης τάσης.
Πρόκειται για μεγάλους επιχειρηματικούς πελάτες με μεγάλες καταναλώσεις που αποτελούν το μήλον της έριδος για αρκετούς προμηθευτές. Είναι χαρακτηριστικό ότι μια αλυσίδα σούπερ μάρκετ ή ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο, είναι αρκετό να προσφέρει μερίδιο της τάξης του 0,1 ή και 0,2% σε μια εταιρεία, οπότε το δέλεαρ είναι μεγάλο, ιδιαίτερα για τους νεοεισερχόμενους παίκτες.
Εδώ λοιπόν έχουν καταγραφεί περιπτώσεις "επιδότησης” πελατών με τιμολόγια που φτάνουν έως και τα 52 ευρώ η μεγαβατώρα όταν το κόστος προμήθειας κυμαίνεται στα επίπεδα των 55 έως 56 ευρώ η μεγαβατώρα ενώ για να έχει κέρδος ένας προμηθευτής θα πρέπει να πουλάει στα επίπεδα των 58 έως 60 ευρώ.
Κατά συνέπεια για τους περίπου 12 χιλιάδες πελάτες της Μέσης Τάσης δίνονται μάχες κυρίως από προμηθευτές που θέλουν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στην αγορά. Το παράδοξο σε κάποιες περιπτώσεις, είναι ότι εταιρείες που στο παρελθόν είχαν ακολουθήσει την ίδια επιθετική στρατηγική αποσπώντας πελάτες με τιμολόγια στο όριο της κερδοφορίας, έχοντας πλέον εδραιώσει στην πάροδο του χρόνου τη θέση τους, όταν χάνουν πελάτες με μικρά ή αρνητικά περιθώρια μάλλον… ανακουφίζονται.
Ενδεικτική είναι η περίπτωση εταιρείας που έκλεισε τη χρήση της περασμένης χρονιάς με ζημιές ύψους 1,2 εκατ. ευρώ και η οποία πλέον βλέπει άλλον νεοεισερχόμενο παίκτη να αποσπά πελάτες με ακόμη χαμηλότερα τιμολόγια από τα δικά της.
Ένα άλλο σημαντικό κεφάλαιο της μάχης της λιανικής είναι οι δημοπρασίες ΝΟΜΕ, που έχουν ξεφύγει αρκετά από τις τιμές εκκίνησης (32 ευρώ) και καταλήγουν στα επίπεδα άνω των 42 ευρώ η μεγαβατώρα. Αρκετοί νεοεισερχόμενοι (και όχι μόνο) παίκτες επιλέγουν να χτυπούν τις τιμές προκειμένου να εξασφαλίσουν υψηλότερες ποσότητες σε fixed τιμές, έστω και εάν στην πορεία αποδεικνύεται ότι είχαν υπερεκτιμήσει τις δυνατότητές τους. Και όχι μόνο ανέβασαν τις τιμές αλλά επιπλέον έκαναν λάθος διαχείριση μεγιστοποιώντας τις απώλειές τους.
Εταιρεία η οποία έκανε είσοδο στην αγορά πρόσφατα, έχοντας αγοράσει στις δημοπρασίες ΝΟΜΕ μεγαλύτερες ποσότητες από τις πραγματικές της ανάγκες (τις οποίες μάλιστα χρυσοπλήρωσε ανεβάζοντας σημαντικά τις τιμές της δημοπρασίας) αποφάσισε να μην απορροφήσει τις περίσσειες ποσότητες και να τις εμπορευτεί σε εξαγωγές ώστε να ισοσκελίσει τα κόστη, αλλά προτίμησε να πληρώσει το penalty και να μην απορροφήσει την ενέργεια. Μάλιστα το penalty αυτό χαρακτηρίστηκε ως κόστος… marketing από τις υπηρεσίες της εταιρείας.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό της μάχης της λιανικής είναι η δράση των traders, οι οποίοι το τελευταίο διάστημα προτιμούν να μη συμμετέχουν αυτόνομα στις δημοπρασίες, αλλά συνεννοούνται με προμηθευτές, οι οποίοι αγοράζουν στις δημοπρασίες συγκεκριμένες ποσότητες σε συμφωνημένες τιμές. Εδώ οι προσπάθειες να μπει φραγμός στις εξαγωγές ενέργειας από ΝΟΜΕ, βρήκε την αντίδραση της ΕΕ, η οποία αντιτίθεται σε τέτοιου είδους παρεμβάσεις στη λειτουργία των αγορών.
Στον αντίποδα, οι εταιρείες που έχουν πιο "συμπαγή” ανάπτυξη και εμφανίζουν τις μικρότερες διακυμάνσεις, είναι εκείνες που εστιάζουν περισσότερο στη χαμηλή τάση. Όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των μετρητών μιας εταιρείας, τόσο πιο ισχυρό και στέρεο είναι το μερίδιο αγοράς της.
Όλοι οι συμμετέχοντες πάντως συμφωνούν ότι τα δύο βασικά προβλήματα που δεν επιτρέπουν ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις στα τιμολόγια, είναι αφενός η δομή των δημοπρασιών ρεύματος (yankee auction) που ευνοεί την άνοδο των τιμών και άρα τον πωλητή (ΔΕΗ) και αφετέρου τα επιπλέον κόστη που προστίθενται στην τιμή των ΝΟΜΕ.
Και βέβαια σημαντικός ανασχετικός παράγοντας για τη μείωση του μεριδίου του κυρίαρχου παίκτη, ήταν η έκπτωση που εφαρμόστηκε από τη ΔΕΗ για τους συνεπείς πελάτες.
Σύμφωνα με το τελευταίο δελτίο του ΛΑΓΗΕ από τους μη καθετοποιημένους παίκτες της αγοράς το μεγαλύτερο μερίδιο έχει η Watt & Volt με 1,46%, ακολουθεί η NRG με 1,08%, η Volterra του ομίλου J&P ΑΒΑΞ με 1,01%, τα ΕΛΤΑ έκαναν πρόσφατα άλμα με μερίδιο 0,68%, η Green με 0,48%, η ΚΕΝ (όμιλος Καράτζη) με 0,41%, ο ΟΤΕ με 0,3%, η Volton (επιχειρηματίες Μπάκος - Καϋμενάκης ιδιοκτήτες της ΠΑΕ Αστέρας Τρίπολης) με 0,17% , ενώ τα πρώτα τους βήματα στην αγορά κάνουν το τελευταίο διάστημα η ΕΠΑ Αττικής αλλά και η Ζενίθ (ΕΠΑ Θεσσαλονίκης Θεσσαλίας).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου