Ούτε ψύλλος στον κόρφο του…
Μέχρι αργά τη νύχτα, η καταμέτρηση στον Αριστοτέλη Χαλκιδικής, έδινε πάνω από 70% στον Χρήστο Πάχτα και όλοι, φίλοι αντίπαλοι, πήγαν για φαγητό και ύπνο αφού δεν υπήρχε πλέον ενδιαφέρον… Άλλοι με χαρά και άλλη με στενοχώρια, αντίστοιχα.
Όμως, ο Χαρίλαος Φλωράκης επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά στην ιστορική του φράση, ότι ”η κάλπη είναι γκαστρωμένη”!
Όταν το πρωί ξύπνησαν οι κάτοικοι νομίζοντας ότι ξέρουν τα αποτελέσματα, αλλά και το δήμαρχο της επόμενης 5ετίας, είδαν ότι το 71% του Πάχτα είχε γίνει 46 και ο αντίπαλός του, Γιάννης Μίχος ήταν ο νέος δήμαρχος με 51%!
Τέτοιο πατιρντί δεν το είχε δει ούτε σε εφιάλτη ο Πάχτας, ο οποίος πλήρωσε ακριβά την δουλική του στάση υπέρ των μεταλλείων χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής.
Και η πλάκα είναι ότι αυτός από τον οποίο έχασε με αυτόν την πρωτοφανή αυτή διακύμανση, δεν ήταν κάποιος ο οποίος είχε δώσει το στίγμα του επαναστατικού στοιχείου και της αντίδρασης στη δημιουργία Μεταλλείων. Ήταν μία ήπια φωνή στη λογική του ήξεις αφίξεις…
Η ουσία είναι πως η δουλική λογική στο πνεύμα του μνημονίου και του ξεπουλήματος, τιμωρήθηκε στον Αριστοτέλη Χαλκιδικής με τρόπο αντάξιο του ξεπουλήματος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου