Aπό τον Χρήστο Ξανθάκη
Αυτούς τους στίχους αποκλείεται να μην τους έχεις ακούσει:
Come over to the window, my little darling
I'd like to try to read your palm
I used to think I was some kind of Gypsy boy
Before I let you take me home
Now so long, Marianne, it's time that we began
To laugh and cry and cry and laugh about it all again
Από το άσμα "So long Marianne" του Leonard για μια γυναίκα που αγάπησε εκείνος και ονειρευτήκαμε όλοι μας στην αχλή του μύθου. Ένα κορίτσι από τη Νορβηγία που έφτασε στην Ύδρα στο τέλος της δεκαετίας του πενήντα, για να ζήσει μια ζωή απλή, ήσυχη, μακριά από το χιόνι και τις σκοτεινές νύχτες της πατρίδας του.Κι ερωτεύτηκε έξαφνα τον Εβραίο ποιητή από τον Καναδά κι εγκατέλειψε τον άντρα της και έφυγε νύχτα από το σπίτι με το μωρό της παραμάσχαλα. Για την μεγάλη περιπέτεια, για το ωραίο ταξίδι με τους γενναίους της ηδονής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου