Εν αναμονή των αποφάσεων της έκτακτης γενικής συνέλευσης της ΔΕΗ στην οποία και θα λάβει το Δημόσιο τις τελικές αποφάσεις του ως μέτοχος της εταιρείας για το θέμα της τιμολόγησης της βιομηχανίας, πηγές της αγοράς επισημαίνουν μια σειρά από ερωτηματικά που δημιουργούνται σε σχέση με τα κοστολόγια της ΔΕΗ. Μάλιστα από την ανάγνωση των δημοσιευμένων στοιχείων της ΔΕΗ, προκύπτουν μια σειρά από ερωτηματικά, που δείχνουν ότι τα κόστη που παρουσιάστηκαν περιλαμβάνουν παραδοχές και στοιχεία που χρήζουν διευκρινίσεων.
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο αφορά στο θέμα των ορυχείων:
Τα συνολικά έξοδα των ορυχείων της ΔΕΗ υπολογίζονται σε 770 εκατ. ευρώ και αντιπροσωπεύουν κόστος στην τελική τιμή της λιγνιτικής ενέργειας 28,2 ευρώ η μεγαβατώρα (πάνω από 50%).
Πως όμως συγκροτείται αυτό το κόστος; Τα ορυχεία είναι ένας από τους μεγαλύτερους καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας στην υψηλή τάση, πίσω από την Αλουμίνιον και τη Λάρκο με ετήσια κατανάλωση 924.000 MWh. Τα ορυχεία της ΔΕΗ προμηθεύονται μέσω εσωτερικών πωλήσεων για αυτοκατανάλωση ενέργεια, η οποία υπολογίζεται με βάση τις καταμετρημένες καταναλώσεις ηλεκτρικής ενέργειας της κάθε δραστηριότητας και με τη μέση ετήσια Οριακή Τιμή Συστήματος πλέον χρεώσεις χρήσης δικτύου, λογαριασμού προσαυξήσεων και ΥΚΩ. Η τιμή με την οποία τιμολογήθηκαν το πέρυσι τα ορυχεία ήταν 84,6 ευρώ MWh, όταν αντίστοιχα άλλοι μεγάλοι καταναλωτές τιμολογούνταν με σημαντικά χαμηλότερο κόστος. Επίσης ερωτηματικό παραμένει εάν κόβονται κανονικά τιμολόγια για χρεώσεις προς τρίτους όπως οι ΥΚΩ, ή αυτά διπλοχρεώνονται.
Εκτός όμως από το θέμα του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας και πως αυτή υπολογίζεται και τιμολογείται συγκροτώντας ένα σημαντικό μέρος του κόστους των ορυχείων, υπάρχει και η διάσταση των αποσβέσεων.
Σύμφωνα με τις καταστάσεις της ΔΕΗ οι αποσβέσεις των ορυχείων διαμορφώνονται ως εξής: το 2008 83 εκατ. ευρώ, το 2009 91 εκατ. ευρώ, το 2010 122 εκατ. ευρώ, το 2011 131,2 εκατ. ευρώ και το 2012 131,8 εκατ. ευρώ. Δηλαδή υπάρχει ένα άλμα 30% επιπλέον στις αποσβέσεις από το 2009 προς το 2010, το οποίο πιθανότατα οφείλεται στην εφαρμογή λογιστικών διαφορετικών λογιστικών προτύπων και όχι στην πραγματική αύξηση του κόστους παραγωγής των ορυχείων.
Τα δύο αυτά ενδεικτικά παραδείγματα, μπορούν με διαφορετική προσέγγιση να μειώσουν το κόστος ορυχείων κατά τουλάχιστον 30%, οδηγώντας το κοντά στα 20 ευρώ η μεγαβατώρα. Και όπως παρατηρούν πηγές της αγοράς, καθίσταται σαφές ότι στην προσέγγιση των ορκωτών, που έχει υιοθετηθεί από τη ΔΕΗ, υπάρχει πολύ … λίπος, το οποίο και δικαιολογεί τη μεγάλη απόκλιση που υπάρχει μεταξύ του κόστους των ελληνικών ορυχείων με τα κόστη που εμφανίζουν ομοειδή ορυχεία σε άλλες χώρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου